بررسی اثر گالیک اسید بر سفتی عضلانی ناشی از پرفنازین در موش صحرائی

کاتاتونی یکی از علایم اصلی بیماری پارکینسون است که به خاطر نقص دوپامین در سیستم خارج هرمی می باشد. به دلیل شیوع بیماری و عوارض ناشی از آن، این مطالعه جهت ارزیابی نقش گالیک اسید بر کاتاتونی ناشی از پرفنازین در موش صحرایی انجام گرفت.

در این مطالعه تجربی، 48 موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 220-180 گرم به صورت تصادفی در شش گروه 8 تایی دسته بندی شدند. حیوانات هر گروه تک دوز صفاقی نرمال سالین در دوز ml/kg 5 (گروه 1 ، کنترل منفی)، بروموکریپتین در دوزmg/kg  30 (گروه 2، کنترل مثبت) و گالیک اسید در دوزهای 100، 200، 400 و mg/kg 600 (گروه های 3-6) دریافت نمودند. پس از نیم ساعت، پرفنازین با دوز mg/kg 5 برای ایجاد کاتاتونی به صورت صفاقی تزریق گردید. روش نمره دهی مورپورگو برای ارزیابی سفتی عضلانی حیوانات استفاده گردید.

تمامی مراحل اجرای پژوهش بر اساس ضوابط کمیته اخلاقی دانشگاه انجام شد. این تحقیق در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مازندران با کد اخلاق IR.MAZUMS.RIB.REC.1398.056  به ثبت رسید.

نتایج نشان داد که گروه دریافت کننده گالیک اسید mg/kg 100 کاهش معناداری در پاسخ کاتاتونی بعد از پرفنازین نداشت در حالی که گروه های دریافت کننده گالیک اسید در دوزهای 400 و mg/kg 600 اختلاف معناداری در همه زمانها با گروه کنترل منفی نشان داد.

نتایج نشان داد که گالیک اسید اثر محافظتی بر روی کاتاتونی ناشی از پرفنازین در موش صحرایی دارد. بنابراین گالیک اسید ممکن است اثر سودمندی بر کاتاتونی در پارکینسونیسم داشته باشد