مقایسه اثر اسکولکس کشی عصاره هیدرو الکلی زغال اخته و اسطوخودوس در شرایط آزمایشگاهی

هیداتیدوز از مهم ترین بیماری های زیونوز در نقاط مختلف جهان می باشد. یکی از مهم ترین مشکلات درمان این بیماری از بین بردن پروتواسکولکس های ناشی از پارگی کیست هیداتیک حین عمل جراحی برای جلوگیری از ایجاد کیست های ثانویه می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر پروتواسکولکسیدال عصاره هیدرو الکلی زغال اخته و اسطوخودوس در شرایط آزمایشگاهی انجام شد.

در این مطالعه تجربی کبدهای دارای کیست هیداتیک از کشتارگاه همدان جمع آوری و به آزمایشگاه انگل شناسی منتقل شدند. با استفاده از حلال هیدرو الکلی عصاره زغال اخته و اسطوخودوس تهیه گردید و پروتواسکولکس ها با غلظت های 1 ، 10، 50 و 100 mg/ml در زمان های 5، 10، 20، 40 و 60 دقیقه مواجهه شدند. درصد پروتواسکولکس های زنده توسط میکروسکوپ نوری و رنگ ایوزین 1/0% بررسی شد.

 در تمام غلظت ها بیش ترین تاثیر پروتواسکولکسیدال عصاره اسطوخودوس و زغال اخته در مدت زمان 60 دقیقه مشاهده گردید که نتایج آن در مورد عصاره اسطوخودوس در غلظت های 1، 10، 50 و 100 mg/ml به ترتیب 47%، 57%، 75% و 94% بودند و در مورد عصاره زغال اخته در غلظت های مشابه به ترتیب 47%، 56%، 63% و 87% مشاهده شد. هم چنین کم ترین میزان پروتواسکولکسیدال در مدت زمان 5 دقیقه و غلظت 1 mg/ml مشاهده شد که برای هر دو عصاره 41%، مشاهده شد.

 نتایج مطالعه حاضر نشان دهنده تاثیر پروتواسکولکس کشی بالای عصاره هیدرو الکلی اسطوخودوس در مقایسه با زغال اخته می باشد و دلیل آن ممکن است به علت وجود مواد موثره اسطوخودوس باشد که می توان با مطالعه بیش تر و شناسایی و تخلیص موارد موثره به نتایج بهتری دست یافت.