بررسی رابطه کنترل روانی والدینی با نشانگان وانمود گرایی و نقش میانجی گری اهمالکاری در دانش آموزان استعدادهای درخشان

پژوهش حاضر به منظور « آزمون رابطه کنترل روانی والدینی با نشانگان وانمود گرایی  و نقش میانجی گری اهمالکاری در دانش آموزان استعدادهای درخشان»انجام گردید. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانش آموزان دختر دبیرستانهای استعدادهای درخشان (دبیرستان مقطع دوم) شهرستان  کرج  می باشد . حجم نمونه با توجه به تعداد متغیرهای قابل مشاهده در این پژوهش جهت نمونه گیری 300 دانش آموز بوده است.که از جامعه آماری نمونه ای به حجم  169 نفر با استفاده از جدول مورگان انتخاب  شد.  حجم نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شد. ابزار مورد استفاده پرسشنامه اهمالکاری، پرسشنامه کنترل ر وانی والدین  ، پرسشنامه نشانگان وانمود گرایی  بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی همبستگی پیرسون استفاده شده وسطح معنی داری در این پژوهش، 0.05= p در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که بین کنترل روانی وابسته مدار با نشانگان وانمودگرایی در دانش آموزان تیزهوش رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. بین کنترل روانی پیشرفت مدار با نشانگان وانمودگرایی رابطه معنی داری وجود نداشت. بین اهمالکاری با نشانگان وانمودگرایی در دانش آموزان تیزهوش رابطه مثبت و معناداری وجود داشت. نتایج نشان داد که بین کنترل روانی وابسته مدار با اهمالکاری در دانش آموزان تیزهوش رابطه معناداری وجود نداشت. نتایج نیز نشان داد.  بین کنترل روانی پیشرفت مدار با نشانگان وانمودگرایی از طریق اهمالکاری رابطه مثبت و معنی داری وجود داشت. درحالیکه بین کنترل روانی وابسته مدار با نشانگان وانمودگرایی از طریق اهمکال کاری در دانش آموزان تیزهوش رابطه معناداری وجود نداشت.