اهمیت و نقش مشترکات و پیوندهای زبانی در آموزش زبان فارسی به غیرفارسیزبانان (مطالعه ی موردی زبان آموزان هندی و اردوزبان)
مسیلهی آموزش زبان همواره براساس دستور یا واژه بوده است و این دو به مهارتهای ارتباطی معنا میبخشند. ازآنجا که در فرایند یادگیری زبان دوم، وسعت دادن دایرهی واژگان تکنیک است، بنابراین آموزش هرچه بیشتر واژگان مشترک زبان اول و زبان دومی که زبانآموز قصد یادگیری آن را دارد، ضروری و در تسریع امر آموزش بسیار مهم است. بخش قابلتوجهی از واژگان هندی (سانسکریت) و زبان میانجی اردو با زبان فارسی، مشترک و همریشه هستند. بنابراین، ریشهشناسی و یادگیری واژگان مشترک به افزایش دانش واژگانی اردوزبانان کمک میکند. شناخت تحولات زبانی در سطح آوایی، واجی و واژگانی زبان فارسی و شبهقاره نشان میدهد که چگونه شناخت ریشهها و واژگان مشترک دو زبان، افرایش، کاهش و تغییر معنای آنها در سیر تحولات تا به امروز در کاربرد واژهها توسط زبانآموز، پس از یادگیری در فواصل مختلف بااهمیت و موثر است. ما چگونگی نحوهی تولید آوا و انواع تلفظ را هم بررسی کردیم. جامعهی آماری حدود ده نفر از زبانآموزان شبهقارهی دانشگاه بینالمللی قزوین بودند. واژگان از دو طریق ریشهشناسی و ارایهی واژگان مشترک به آنها تدریس شد. نتایج این بررسی نشاندهندهی تاثیر قابلتوجه واژگان مشترک در افزایش دانش واژگانی در حافظهی کوتاهمدت و بلندمدت آنهاست.
زبان فارسی ، هندی ، اردو ، ریشه ی واژگان ، واژگان مشترک
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.