اثربخشی آموزش خوش بینی بر ادراک شایستگی و کیفیت زندگی دانش آموزان ابتدایی

توجه به ادراک شایستگی و کیفیت زندگی در دانش آموزان به دلیل نقش اثرگذار آن بر سلامت روانی، جسمی  و اجتماعی لازم است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش خوش بینی بر ادراک شایستگی و کیفیت زندگی دانش آموزان ابتدایی بود.

در پژوهشی شبه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه، از دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر چابهار در سال تحصیلی 1399-1400، تعداد 30 نفر به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه 15 نفره آزمایش و گواه قرار گرفتند؛ و به مقیاس ادراک شایستگی هارتر و کیفیت زندگی راونز سیبری و همکاران پاسخ دادند. دانش آموزان گروه آزمایش به مدت 8 جلسه 60 دقیقه ای تحت آموزش خوش بینی سلیگمن، قرار گرفتند، اما گروه گواه هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند. تجزیه وتحلیل داده ها با نرم افزار SPSS نسخه 22 و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره در سطح معنی داری 05/0= α انجام شد.

نتایج نشان بین ادراک شایستگی و کیفیت زندگی دانش آموزان در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه گواه تفاوت معنی داری وجود دارد (01/0>P).

نتایج نشان داد که آموزش خوش بینی باعث ارتقای ادراک شایستگی و کیفیت زندگی دانش آموزان ابتدایی شد، بنابراین نتایج پژوهش توجه بیشتر متصدیان عرصه تعلیم و  تربیت درزمینه تاثیر خوش بینی بر بهبود وضعیت روانشناختی دانش آموزان را می طلبد.