خوانشی سوسوری از مقالات شمس تبریزی

گفتارهایی که در مقالات شمس به هییت نوشتار درآمده اند میراث ارزشمند ادبی و عرفانی محسوب می شوند که تاکنون از چشم اندازهای گوناگون نقد و نظریه های ادبی بررسی شده اند و دستاوردهای پژوهشی درخور تاملی از آنها به دست آمده است. در این پژوهش، با رویکردی نو، ذیل عنوان هایی چون ماهیت نشانه زبانی (دال و مدلول)، گفتارهایی درباب نشانه های غیرزبانی، تحلیل گفتارهایی از شمس برپایه رابطه هم نشینی و جانشینی در زبان، نقد نحوی و لغوی، و ترجیح گفتار بر نوشتار در مقالات شمس، در پرتو آرای زبان شناسی سوسور، نشان داده شده است که اگرچه شمس در زمینه زبان و مفردات آن نظریه و نظام زبان شناختی و نشانه شناختی منسجمی ارایه نداده است، با تامل در گفتارهای او، می توان تلقی زبان شناختی و نشانه شناختی او را در مواجهه با متون، سنت و پدیدارهای هستی مشاهده کرد که برای خوانندگان امروز شگفت آور است و به اثر او بعد معاصریت می بخشد. در پژوهش حاضر به طرح و شرح این مهم پرداخته شده است.