خود-کارآمدی فردی و کارآمدی گروهی معلم به عنوان پیش بینی کننده های تعهد شغلی معلم: بررسی موردی معلمان زبان انگلیسی ایرانی

در نتیجه نقش عوامل روان شناختی تاثیرگذار بر عملکرد معلمان، تمایل روزافزونی به اهمیت ساختارهای تاثیرگذار بر کارآمدی و تعهد شغلی معلمان به وجود آمده است. برای روشن تر ساختن روابط میان عوامل روان شناختی معلم در بافت انگلیسی به عنوان زبان خارجی، هدف این پژوهش، واکاوی نقش خود-کارآمدی و کارآمدی گروهی معلمان به عنوان پیش بینی کننده های تعهد شغلی در میان مدرسان زبان انگلیسی ایرانی بود. به این منظور، نمونه ای از 168 معلم انگلیسی، مقیاس های خود-گزارشی ساختارهای مورد بررسی را تکمیل نمودند. مدل معادلات ساختاری برای اندازه گیری روابط معمولی میان متغیرها به کار گرفته شد. یافته ها نشان داد که حس خود-کارآمدی معلمان 7/23 درصد واریانس تعهد شغلی را تبیین کرد، در حالی که کارآمدی گروهی معلمان 5/10 درصد واریانس تعهد شغلی را توجیه نمود. همچنین معلوم شد که اگر چه هر متغیر سهم منحصربه فردی در تعهد شغلی داشت، خود-کارآمدی فردی معلمان پیش بینی کننده قوی تری برای تعهد شغلی در مقایسه با کارآمدی جمعی آن ها بود. بر مبنای یافته ها، می توان کاربردهای مهمی برای برنامه های آموزشی معلمان انگلیسی به عنوان زبان خارجی ارایه نمود.