تاثیر 4 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر محتوای پروتئین های P53 و کاسپاز-3 در بافت عضله قلب موش های صحرایی مبتلا به دیابت نوع 1

دیابت نوع 1 می تواند به آپوپتوز عضلانی و نقص در ساختار بافت قلب شود. یکی از مسیرهای اصلی آپوپتوز مسیر فعال شده توسط پروتیین P53 و کاسپاز-3 است؛ بنابراین، هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاصیر 4 هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر محتوای پروتیین هایP53  و کاسپاز-3 در بافت عضله قلب موش های صحرایی نر نژاد اسپراگوداولی مبتلا به دیابت نوع 1 می باشد.

در این مطالعه تجربی، 12 سر موش صحرایی نر 2 ماهه از نژاد اسپراگ داولی با میانگین وزن 20±300 گرم انتخاب ‏شدند و پس از القاء دیابت از طریق محلول استرپتوزوتوسین، به روش تصادفی به 2 گروه، تجربی (6 سر) و کنترل (6 سر) تقسیم ‏شدند؛ برنامه تمرینی شامل 5 مرحله 4 دقیقه ای با شدت معادل 85 تا 95 درصد حداکثر سرعت و دوره های استراحت فعال 3 دقیقه ای با شدت معادل 50 تا 60 درصد حداکثر سرعت انجام شد؛ پروتیین ها از طریق روش آزمایشگاهی وسترن بلات اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزارversion 16  SPSS و آزمون آماری t-مستقل استفاده‏ شد.

تمرین تناوبی با شدت بالا منجر به کاهش معنی داری در محتوای پروتیین P53 گروه تمرین نسبت به گروه کنترل شد (0/003=P)؛ اما تغییر معنی داری در محتوای کاسپاز-3 در فرم فعال شده (0/71=P) و فرم اولیه (0/15=P) در گروه تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده نشد.

تمرین تناوبی با شدت بالا با کاهش محتوای پروتیین P53 و جلوگیری از فعال شدن پروتیین کاسپاز-3، احتمالا مسیر آپوپتوز مربوط به این دو پروتیین را در سلول های قلبی در آزمودنی های دیابتی نوع 1 غیرفعال کرده است.