نقش پیش بینی کنندگی بهزیستی معنوی در رابطه با اضطراب اجتماعی در دانشجویان

اضطراب اجتماعی یکی از رایج ترین اختلالات اضطرابی است که به ترس پایدار از یک یا چند موقعیت اجتماعی یا عملکردی اشاره داشته و شیوع بالایی دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش پیش بینی کنندگی بهزیستی معنوی در رابطه با اضطراب اجتماعی انجام شد. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و رگرسیون بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه الزهراء در سال تحصیلی 98-1397 بود. روش نمونه گیری از نوع تصادفی خوشه ای و حجم نمونه 290 نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل مقیاس هراس اجتماعی کانور و همکاران (2000) و بهزیستی معنوی دهشیری و همکاران (1387) بود. از آزمون همبستگی و رگرسیون چندمتغیره به منظور تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که ابعاد بهزیستی معنوی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی معنادار دارد. در آزمون رگرسیون نیز 10 درصد از تغییرات متغیر اضطراب اجتماعی با متغیر بهزیستی روانی تبیین شد. بر اساس این یافته ها برنامه ریزی و آموزش جهت ارتقای بهزیستی معنوی دانشجویان می تواند نقش مهمی در کاهش اضطراب اجتماعی آن ها داشته باشد.