نقش معماری و فضای شهری در ناهنجاریهای اجتماعی و کاهش جرم و جنایت در محلات شهری

چکیده :با پیشرفت تکنولوژی و علم و دانش و با افزایش جمعیت جهان در جوامع بشری در دنیایی که دایما در حال تغییر و تحول می باشد، نقش معماری و شهرسازی به لحاظ امنیت و رفتارهای اجتماعی و ناهنجاری های رفتاری پیچیده تر و مهمتر می گردد. از سوی دیگر افزایش میزان جرم و جنایت در شهرها، معماران و شهرسازان را به فکر دستیابی به راه حل مناسبی در راستای پیشگیری از جرم و جنایت انداخته است. مسلما پیشگیری از جرم از طریق طراحی معماری محیط چیزی فراتر از استفاده از حصار و یا قفل زدن به درب منازل می باشد.امروزه مبارزه با جرم و جنایت و ناهنجاری های اجتماعی منوط به شناخت عوامل جرم زا است. بنابراین با از بین بردن این عوامل یا کاهش اثرات آن بایستی در وحله اول عوامل ریشه ای و پایه ای آن را بررسی و تجزیه و تحلیل کرده و بعدا نسبت به اصلاح آن اقدام نمود. این در حالی است که نخستین گام مبارزه با ناهنجاری های اجتماعی ، جرم و جنایت، از بین بردن عوامل جرم زا و کاهش اثرات آن می باشد. لذا با طراحی و برنامه ریزی در عوامل معماری محیط در سطح شهر می توان در کاهش یا در افزایش جرم و جنایت و ناهنجاری های اجتماعی تاثیر گذار بود. مقاله حاضر به روش توصیفی- تحلیلی و از طریق مطالعات میدانی در سطح شهرها به بررسی نقش معماری در کاهش جرم و جنایت در شهرها پرداخته است. نتیجه مطالعات نشان داد که رابطه مستقیمی بین نوع معماری و جرم و جنایت در شهرها وجود دارد.
کلید واژگان: معماری، شهرسازی ، جرم و جنایت ، ناهنجاریهای اجتمایی