بررسی عوامل موثر بر فرار دختران از خانه در استان آذربایجان شرقی

نوجوانی یکی از مهم ترین دوره های زندگی است. عوامل مختلف اجتماعی و خانوادگی می-تواند بر نگرش و عملکرد یک نوجوان تاثیرگذار باشد. اهداف تحقیق حاضر، بررسی عوامل موثر بر فرار دختران از خانه در درجه اول و ارایه پیشنهادهای کاربردی برای جلوگیری از این معضل اجتماعی در درجه دوم بوده است. این پژوهش، نتیجه بررسی و مصاحبه با 167 نفر از دخترانی است که خانه خود را ترک نموده و در زمان انجام تحقیق در مرکز نگهداری بهزیستی حضور داشتند. روش تحقیق حاضر از نوع پژوهش توصیفی می باشد که داده های آن با استفاده از پرسشنامه هوشی ریون و از طریق مصاحبه با دختران فراری درخصوص عوامل موثر بر فرار آنها جمع آوری گردید. تجزیه و تحلیل آماری با آزمون خی دو و آمار توصیفی توسط نرم افزار گردید. نتایج نشان دادند که بین دوران بلوغ و اقدام به فرار از خانه در دختران، بین بهره هوشی و سطح سواد دختران با اقدام به فرار، همچنین بین سطح سواد والدین دختران فراری و اقدام به فرار دختران، رابطه معنادار وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده، به نظر می رسد که دختران فراری، قربانی عوامل زمینه ساز مختلف از جمله عوامل فردی، خانوادگی و اجتماعی، آموزشی، فرهنگی و اقتصادی هستند که همگی بستر مناسب برای گریز نوجوانان از خانه را فراهم می سازد و باعث آسیب ها و ناهنجاری های مختلف می گردد. با آموزش های مناسب و کافی می توان از وقوع این معضل اجتماعی پیشگیری کرد