برنامه ریزی استرات‍ژیک اقوام ایران با استفاده از مدل SWOT

تنوع قومی می تواند فرصت های مناسبی برای توسعه کشوری مانند ایران فراهم کند و درعین حال می تواند یکی از بسترهای مهم ناامنی و تهدیدات امنیتی به شمار رود؛ بویژه اینکه جغرافیای سیاسی و ژیوپلیتیک قومیت های ایرانی، مانند مرزنشینی اقلیت های نژادی و مذهبی و شکاف های فرهنگی میان آنها می تواند سبب طمع ورزی و تحریک کشورهای استعمارگر و حضور فتنه انگیز بیگانگان در آشوب های قومی و اختلافات مذهبی و... شود. تعدد و تنوع اقوام گوناگون، با فرهنگ های مختلف در ترکیب جمیعتی کشورها، حکومت ها را با چالش هایی روبرو می سازد. در کشور ایران نیز فرهنگ های قومی در حاشیه کشور قرار دارند که این موقعیت جغرافیایی اقوام، معادله امنیت ملی را پیچیده می کند و با توجه به اینکه اقوام مختلف، اغلب در حساس ترین حوزه های راهبردی کشور (مرزها) تحت نفوذ احتمالی کشورهای همسایه و گرایش به آنها هستند، باعث تهدید و آسیب پذیری به حاکمیت ملی می شود و از نظر راهبرد امنیت ملی و اجتماعی دارای اهمیت بسیار زیادی است. در این پژوهش که به صورت توصیفی تحلیلی کار شده، با استفاده از مدل برنامه ریزی استراتژیک (Swot) به ارایه استراتژی ها و راهبردهای موثر در برنامه ریزی استراتژیکی اقوام ایران پرداخته شده است. تحلیل استراتژیک، بیانگر آن است که این کشور دارای 25 نقطه قوت و فرصت به عنوان مزیت ها و 19 نقطه ضعف و تهدید اساسی به عنوان محدویت ها و مشکلات پیش روی برنامه ریزی اقوام ایران می باشد. نتایج تحلیلی مدل حاکی از آن است که تحریک عوامل بیگانه، جوسازی و تبلیغات گسترده رسانه های جمعی دشمن، جنگ روانی علیه جمهوری اسلامی ایران و... موانع اصلی برنامه ریزی بهینه برای اقوام ایرانی به شمار می رود