بررسی مقایسه ای تاثیر درمان شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ترس از ارزیابی منفی در زنان دارای اختلال افسردگی

ازآنجا که اختلال افسردگی زنان را با چالش های روان شناختی روبه رو می کند، توجه به درمان های شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش در این زمینه حایز اهمیت است؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی مقایسه ای تاثیر درمان شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ترس از ارزیابی منفی در زنان مبتلا به افسردگی بود.

 روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه آماری را تمامی زنان مبتلا به افسردگی مراجعه کننده به کلینیک های روان پزشکی شهر ساری در سال 1398 تشکیل دادند. از این جامعه نمونه ای 36نفره از افراد واجد شرایط داوطلب وارد مطالعه شد. سپس به طور تصادفی در دو گروه آزمایش (درمان شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش) و یک گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه دوازده نفر). ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه افسردگی بک (بک و همکاران، 1961) و مقیاس ترس از ارزیابی منفی (واتسون و فرند، 1969) بود. صرفا برای افراد گروه های آزمایش، درمان شناختی-رفتاری در نه جلسه نوددقیقه ای و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش در دوازده جلسه نوددقیقه ای ارایه شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از تحلیل واریانس، آزمون خی دو، روش تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح معناداری 0٫05 استفاده شد.

با کنترل اثر پیش آزمون، میانگین ترس از ارزیابی منفی در بین سه گروه در پس آزمون تفاوت معناداری داشت (0٫001>p). همچنین بین گروه دریافت کننده درمان شناختی-رفتاری با گروه دریافت کننده درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، در متغیر ترس از ارزیابی منفی تفاوت معناداری وجود نداشت؛ اما در بین دو گروه آزمایشی با گروه گواه تفاوت معنادار مشاهده شد (0٫001>p).

باتوجه به یافته های پژوهش، می توان درمان شناختی-رفتاری و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به عنوان روش های موثر و نیز مداخله ای بالینی ثمربخش برای کاهش میزان ترس از ارزیابی منفی در زنان افسرده به کار برد. </span></span>