تدوین مدل مفهومی ارزیابی تاثیر مولفه های پیشگیری از جرم و ارتقاء امنیت فضاهای ورزشی

امروزه، ناامنی و وجود جرایم در فضاهای ورزشی، یکی از مهم ترین دغدغه های مسیولان امنیتی و مدیران ورزشی است. یکی از عرصه های مهم که زمینه ایجاد مشکلات امنیتی و بروز رفتارهای مجرمانه را دارند فضاها و مکان های ورزشی هستند. هدف این پژوهش، ارزیابی تاثیر مولفه های پیشگیری از جرم و ارتقای امنیت فضاهای ورزشی بود. پژوهش حاضر، از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش پژوهش، در زمره پژوهش های همبستگی به روش معادلات ساختاری (SEM) می باشد. جامعه آماری، متشکل از کلیه مربیان باشگاه های ورزشی، مدیران فضاهای ورزشی و ورزشکاران نخبه چهار استان غرب کشور بود که به شکل هدفمند تعداد 155 نفر (نمونه) انتخاب شد. ابزار گردآوری پژوهش 3 پرسش نامه محقق ساخته پس از تایید روایی صوری توسط استادان متخصص بود. در تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS[1] ورژن 22 و نرم افزار Smart PLS[2] درسطح معنی داری (05/ 0 ≤ P) استفاده شد. ضرایب تاثیر حاکی از آن است که مولفه های امنیت اجتماعی (2.96)، نظارت و مراقبت (2.93) و مراقبت و تجهیزات اورژانسی فضای موجود (2.911) بیشترین تاثیر را به عنوان مولفه های برتر در کاهش جرایم و افزایش امنیت در فضاهای ورزشی دارد. این تحقیق نشان داد که برای افزایش امنیت فضاهای ورزشی، ترکیبی از امنیت اجتماعی ورزشی، مدیریت امنیت در ورزش و استفاده از طراحی محیطی مناسب می باشد؛ بنابراین مستلزم توجه به عوامل موثر یاد شده می باشد.