ارتباط پلی مورفیسم ناحیه ای از ژن بتادیفنسین با ورم پستان بالینی در گاوهای شیری هلشتاین: یک مطالعه شاهد- موردی

در صنعت پرورش گاو شیری همزمان با انتخاب گاوهای پرتولید، اهمیت شناسایی ژنوتیپ مقاوم به بیماری ها از جمله ورم پستان نیز تاکید شده است. پلی مورفیسم ژن بتادیفنسین گاو می تواند به عنوان یکی از نشانگرهای مولکولی در انتخاب گاوهای شیری مقاوم به ورم پستان مورد استفاده قرار گیرد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط موتاسیون نقطه ای ژن بتا-دیفنسین و وقوع ورم پستان بالینی در گاوهای شیری با استفاده از روش RFLP-PCR در جهت شناسایی ژنوتیپ مطلوب ژن بتادیفنسین گاو شیری مقاوم به ورم پستان بود.

مواد و روش ها: 

 از مجموع 73 گاو ماده (32 راس دارای سابقه بیماری ورم پستان و 41 راس فاقد سابقه) در یک گاوداری صنعتی نمونه خون در لوله های حاوی ضد انعقاد EDTA اخذ شد. پس از استخراج DNA، و تکثیر ناحیه دارای پلی مورفیسم ژن بتادیفنسین گاو (393 جفت باز)، جهت تشخیص سریع پلی مورفیسم در ناحیه 2239 توالی ژن (تبدیل باز C به T)، محصولات PCR، توسط آنزیم اندونوکلیاز (NlaIII (Hin1II)) هضم آنزیمی شد. بررسی آماری نتایج مطالعه به وسیله آزمون مربع کای (Chi-square) انجام گرفت.

یافته ها: 

فراوانی آلل های مربوط به ژن بتادیفنسین درمورد آلل C و آلل T در جمعیت گاوهای مورد مطالعه به ترتیب 0/68 و 0/32 بود. نتایج این مطالعه بیان گر ارتباط بین موارد ابتلا به بیماری ورم پستان و وجود پلی مورفیسم در ژن بتادیفنسین بود. بطوریکه، موارد ابتلا به بیماری ورم پستان در گاوهای دارای آلل T نسبت به گاوهای فاقد آن  از نظر عددی کمتر بود.

نتیجه گیری: 

برخی از پلی مورفیسم های ژن بتادیفنسین، می تواند در برنامه های تولید مثلی به عنوان نشانگر مولکولی جهت انتخاب گاوهای شیری به منظور کاهش تعداد موارد ابتلا به بیماری ورم پستان بالینی مورد استفاده قرار گیرد.