ارتباط بین شاخص های شریان کلیوی جنین در اواخر بارداری و وزن هنگام تولد در دیابت بارداری: یک مطالعه کوهورت

تخمین وزن هنگام تولد در دیابت بارداری (GDM) و تشخیص نوزادان کوچک برای سن بارداری (SGA) به نظر به اندازه کافی دقیق نمی باشد.

هدف ما بررسی ارتباط بین شاخص‌های داپلر شریان کلیوی جنین و وزن نوزاد هنگام تولد در زنان مبتلا به GDM در اواخر بارداری بود.

در این مطالعه مقطعی آینده نگر، 246 زن باردار از بیمارستان شریعتی تهران، شامل زنان مبتلا به دیابت و زنان کنترل سالم انتخاب شدند. شرکت کنندگان در اواخر بارداری به صورت هفتگی تحت سونوگرافی داپلر قرار گرفتند تا شاخص های داپلر شریان نافی، شریان های میانی مغزی و کلیوی تعیین شود. شاخص های رشد جنین شامل قطر بای پریتال، دور شکم، دور سر و طول استخوان ران نیز ثبت شد.

شاخص های رشد جنین و وزن تخمینی جنین بین دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. وزن هنگام تولد در گروه GDM به طور قابل توجهی بالاتر بود   (001/0 = p). در گروه GDM شاخص های همودینامیکی (031/0 = p)UA-RI ، (033/0 = p)UA-S/D ، (007/0 = p)RA-RI ، (032/0 = p)RA-PI و (006/0 = p) RA-S/D نسبت به گروه شاهد بطور معنی دار بالاتر بود. در گروه GDM، یک رابطه خطی معکوس بین (014/0 = p، 221/0- = r)UA-PI (004/0 = p، 258/0- = r) UA-S/D، (018/0 = p، 213/0- = r)RA-RI ، (010/0 = p، 231/0- = r) RA-PI و (025/0 = p، 202/0- = r)      RA-S/D با وزن هنگام تولد وجود داشت. در گروه شاهد، فقط PI شریان نافی با وزن هنگام تولد همبستگی معکوس خطی داشت (027/0 = p، 199/0- = r) و ارتباط معنی داری بین شاخص های شریان های کلیوی و وزن هنگام تولد مشاهده نشد.

استفاده از شاخص های همودینامیکی داپلر شریان کلیه در اواخر بارداری در بیماران GDM می تواند برای شناسایی زودتر جنین های در معرض هایپوکسی، حتی با صدک وزنی طبیعی که در معرض خطر SGA یا IUGR هستند، مفید باشد.