عملکرد گونه های مرتعی Agropyron elongatum و Festuca arundinacea تحت شرایط مزرعه در سطوح مختلف شوری آب دریای خزر

محدودیت منابع آب شیرین، ضرورت استفاده کامل یا تلفیقی از آب های نامتعارف را ایجاب می نماید. یکی از این منابع، آب های شور در دسترس می باشد. هدف این تحقیق، بررسی روش تلفیق آب دریای خزر با آب شیرین بر عملکرد گونه های، Agropyron elongatum و Festuca arundinacea می باشد. برای این منظور آزمایشی در قالب طرح اسپیلیت پلات و بلوک های تصادفی با سه تکرار و پنج سطح شوری (آب شیرین (شاهد) و نسبت های 10، 20، 30 و 50 درصد آب دریای خزر) بر پایه کشت در مزرعه انجام شد. در این بررسی پارامتر های درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، شاخص جوانه زنی، ضریب سرعت جوانه زنی، متوسط جوانه زنی روزانه، وزن تر و خشک اندام های هوایی و ریشه، تولید، درصد رطوبت نسبی، درصد عناصر سدیم، پتاسیم، نیتروژن و پروتیین دو گونه مرتعی مورد بررسی قرار گرفت. داده های حاصل با استفاده از تجزیه واریانس و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و مقایسه میانگین حاصل از داده های آماری با استفاده از آزمون LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد گونه های آگروپایرون و فستوکا تا سطح شوری 50 درصد جوانه زدند. مقدار تولید در واحد سطح در گونه آگروپایرون در تیمار 20 درصد و در گونه فستوکا در تیمار 10 درصد افزایش یافت و پس از آن روند کاهشی را نشان داده است. میزان درصد رطوبت نسبی، پتاسیم، نیتروژن و پروتیین در هر دو گونه با افزایش سطح شوری کاهش و درصد سدیم افزایش یافت. در مجموع گونه آگروپایرون در همه مراحل جوانه زنی و رشد، عملکرد مناسبتری از لحاظ تولید در واحد سطح و مقاومت به شوری نسبت به گونه فستوکا داشته و توانایی خوبی برای رشد در شرایط تنش شوری دارد و به عنوان یک گونه پایدار و مقاوم به شوری برای کشت توصیه می شود.