اولویت بندی زیرحوضه ها با استفاده از روش های تصمیم گیری چندمعیاره(مطالعه موردی: حوضه آبریز گاماسیاب، کرمانشاه)

مدیریت منابع آب عاملی مهم در دستیابی به توسعه پایدار است. با توجه به اهمیت توسعه پایدار، توسعه شاخص های مدیریت پایدار منابع آب با در نظر گرفتن ملاحظات اکوسیستمی اقتصادی و اجتماعی صورت می گیرد. تصمیم گیری یکی از مهم ترین وظایف مدیریت است. یکی از دلایل موفقیت برخی از افراد و سازمان ها اتخاذ تصمیم مناسب است. از این رو ضرورت وجود روش هایی علمی که انسان را در این زمینه یاری کند، کاملا محسوس است. در این مطالعه با استفاده از تصمیم گیری چند معیاره مدیریت منابع آب امکان تصمیم گیری بر اساس برآورد معیارهای زیست محیطی اجتماعی و اقتصادی با محاسبه شاخص های کمی فراهم می شود. هدف از این پژوهش بررسی پایداری حوضه گاماسیاب می باشد. رتبه بندی زیر حوضه ها به وسیله تصمیم گیری چند معیاره (MCDM) به روش های CP، SAW و TOPSIS انجام شد. نتایج نشان داد که پایدار ترین زیر حوضه از لحاظ معیارهای اقتصادی، اجتماعی، زیست محیطی و منابع آب برای حوضه آبریز گاماسیاب در استان کرمانشاه، حوضه آبریز هرسین - بیستون می باشد (به دلیل مطلوبیت در مقدار شاخص های محاسبه شده)، سپس به ترتیب زیر حوضه های میانراهان و سنقر دارای رتبه های 2، 3 را از نظر پایداری به خود اختصاص داده اند. ضعیف ترین زیر حوضه، زیر حوضه های صحنه و کنگاور از نظر معیارهای مورد نظر می باشد.