بررسی نگرش فرزندآوری در دانشجویان مقطع کارورزی و دستیاری دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال تحصیلی 1398-1397

فرزندآوری یکی از مولفه ‌های مهم دانش جمعیت است و دانشجویان پزشکی با توجه به طولانی بودن مدت تحصیل و شرایط نامساعد اقتصادی در طول تحصیل نیازمند بررسی دقیق‌ تر پیرامون مساله باروری و فرزندآوری می ‌باشند. مطالعه حاضر با هدف تعیین نگرش دانشجویان دوره کارورزی و دستیاری پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال تحصیلی 1398-1397 پیرامون مساله فرزندآوری در چهار محور اقتصادی، فرهنگی اجتماعی، اعتقادی و جسمانی هویتی انجام گردید.

این مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی بوده که به صورت تصادفی بر روی دانشجویان دوره‌ های تخصصی و کارورزی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1398-1397 انجام شد و از پرسشنامه نگرش فرزندآوری موسوی حاوی 64 سوال استفاده شد. بر اساس مطالعات قبلی حجم نمونه 140 نفر در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ‌ها از آزمون ‌های آماری ANOVA، T-test و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.

 در بررسی متغیر فرزندآوری 79/9% از افراد نگرش مثبت و 20/1% از افراد نگرش منفی به فرزندآوری داشتند. شاخص اعتقادی در مردان 10/90±35/37 بطور معنی‌داری بیشتر از زنان 10/50±29/11 بود (0/001=P). در بررسی متغیرهای فرزندآوری بر اساس تاهل، با توجه به نتیجه آزمون تی تست مستقل شاخص‌ های اقتصادی در افراد مجرد 5/47±30/59 بطور معنی‌ داری بیشتر از افراد متاهل 6/48±26/10 (0/001>P)، اعتقادی در افراد متاهل 9/57±38/12 بطور معنی ‌داری بیشتر از افراد مجرد 10/30±28/59 (0/001>P) بود.

مطالعه حاضر نشان داد که عامل اعتقادی می‌ تواند تمایل به فرزندآوری را در مقابل فشارهای اقتصادی افزایش دهد.