تغییر شکل های تطبیقی استخوان ران یک طرف در بیماران مبتلا به بیماری بلانت یک طرفه در نوزادان و نوجوانان

بیماران اطفال مبتلا به بیماری بلانت غالبا تغییر شکل های تطبیقی ثانویه را در دیستال استخوان ران همان سمت نشان می دهند. این مطالعه، طول قسمت ها و زاویه لاترال دیستال استخوان ران طرف درگیر و سالم را در کودکان با بیماری بلانت نوزادی و نوجوانی یک طرفه ارزیابی می کند.

در این مطالعه 23 بیمار مبتلا به بلانت نوزادی و 24 بیمار بلانت نوجوانی بررسی شدند. مشخصات رادیوگرافی و آماری (شامل طول استخوان های فمور و تیبیا و mLDFA) در عکس ایستاده رخ قبل از عمل در سمت نرمال و درگیر محاسبه شدند.

23 بیمار بلانت نوزادی و 24 بیمار با بیماری بلانت نوجوانی بودند. سن بیماران نوجوان به طور قابل ملاحظه ای بیشتر بود (2.0 ± 14.0 در مقابل 2.2± 7.0؛ 01/0>p). نژاد سیاه در هر دو گروه بیشتر بود (65-75%). گروه نوجوانان غالبا پسر بودند (21/24;88%)، در حالی که درگروه نوزادی بیشتر دختر بودند (13/23 ;57% ,p <0.01). نابرابری طول اندام در بیماران نوجوان به طور معنی داری بیشتر از گروه نوزادی بود (1.9 ±1.8 در مقابل  0.8± 0.6سانتی متر؛ 0.01 p <) . کوتاهی استخوان ران در همان طرف (1.2 ± 1.2سانتی متر) کوتاه شدن تیبیا را در گروه نوجوان برجسته تر کرده بود (). اختلاف طول استخوان تیبیا در بیماران بلانت نوزادی نسبت به بلانت نوجوانی بیشتر بود (0.7 ± 0.8  سانتی متر؛ p=0.54)، همراه با رشد نسبی استخوان ران در همان طرف (0.7± 0.2 سانتی متر 01/0>p). نسبت استخوان تیبیا به فمور بین گروه ها تفاوت معنی داری داشت (0.81 در بلانت نوجوانی در مقابل 0.78در بلانت نوزادی; p <0.01). گروه نوزادی به طور متوسط زاویه های مکانیکی لاترال دیستال ران (mLDFA)[1] نرمال (2± 87 درجه) داشتند، در حالی که اکثر بیماران نوجوان، انحراف واروس در دیستال ران آنها بیشتر شده بود (4 ± 95 درجه؛ 01/0>p).

بیماران مبتلا به بلانت نوزادی و نوجوانی یک طرفه، تغییرات انطباقی کاملا متفاوتی را در دیستال استخوان ران همان سمت نشان می دهند. تغییرات هم زمان در استخوان ران همان سمت، باعث افزایش انحراف زاویه ای و اختلاف طول پا در بیماران بلانت نوجوانی می شود که در گروه بلانت نوزادی دیده نمی شود.