بررسی تطبیقی عوامل تبیین کننده میزان پیاده مداری محلی (موردپژوهی: محله جنت آباد شمالی و محله نارمک (هفت حوض))

حرکت پیاده به عنوان یکی از کهن ترین شیوه های جابه جایی انسان در فضای شهری محسوب می شود. هدف این رویکرد سالم سازی و فراهم آوردن تسهیلات حرکت پیاده به صورت مطمین و کارآمد است، از این رو به یکی از محور های اصلی برنامه ریزی و طراحی شهری تبدیل شده. با توجه به افزایش روزافزون مداخلات برنامه ریزانه و طراحانه بر مبنای شهر خودرومحور و پیامدهای منفی این امر، توجه به مقوله پیاده مداری و حرکت به سوی شکل گیری شهرهای پیاده مدار امری ضروری است. هدف اصلی این پژوهش بررسی تطبیقی عوامل تبیین کننده میزان پیاده مداری در محلات جنت آباد شمالی و هفت حوض نارمک است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه پژوهش توصیفی- تحلیلی و کمی دسته بندی شده است. روش پژوهش و گردآوری اطلاعات کتابخانه ای، اسنادی و همچنین پیمایشی، مشاهده مستقیم و پرسشنامه بود. با توجه به هدف اصلی پژوهش جهت مقایسه سطح پیاده مداری در محلات هدف از آزمون مقایسه میانگین ها و همچنین برای تعیین عوامل تبیین کننده میزان پیاده مداری در محلات هدف از روش تحلیل عاملی در محیط نرم افزار SPSS 26 استفاده شده است. نتایج نشان می دهد میانگین سطح پیاده مداری در محله هفت حوض با عدد 78.3017 بالاتر از محله جنت آباد شمالی با عدد 69.4010 است. مهمترین عامل تبیین کننده میزان پیاده مداری در محله جنت آباد شمالی عامل "تنوع خدمات محله" با واریانس تبیین شده 6.706 است در حالی که در محله هفت حوض نارمک عامل "کیفیت محیطی" با واریانس تبیین شده 11.365 به عنوان عامل اول و قویترین عامل شناسایی شده است.واژگان کلیدی: پیاده مداری، آزمون مقایسه میانگین ها، تحلیل عاملی، جنت آباد شمالی، هفت حوض نارمک