بهینه سازی سقف ساختمان سه طبقه مسکونی با کمک الگوریتم ژنتیک (مورد پژوهی: اقلیم گرم وخشک شهر شیراز)

دیواره های بنا به لحاظ تبادل حرارت و کنترل مصرف انرژی ساختمان مهم است، زیرا خارجی ترین پوسته بناست که در تماس مستقیم با هوا وتغییرات دما قرار دارد. بدنه سقف نسبت به سایر دیواره های ساختمان از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا تبادل حرارتی آن، با توجه به مساحت و زمان، نسبت به سایر دیوارها، بیشتردر معرض تابش خورشید و سایر عوامل قرار دارد. هدف این مقاله کاهش مصرف انرژی در ساختمان مسکونی در شهر شیراز و دستیابی به آسایش حرارتی در فضاهای ساختمان با بهینه سازی سقف ساختمان است. در این راستا پرسش زیر طرح شد که: بهینه ترین حالت طراحی سقف ساختمان (مصالح و روش های غیر فعال طراحی) چگونه باشد تا مصرف انرژی ساختمان کمینه شود و فضاهای بنا در محدوده آسایش حرارتی قرارگیرد؟ میزان کاهش انرژی مصرفی ساختمان نیز مد نظر این پژوهش بوده است. روش پژوهش، کمی است و میزان مصرف انرژی ساختمان و شاخص آسایش حرارتی با نرم افزار انرژی پلاس و روند بهینه سازی با الگوریتم ژنتیک انجام شده است. متغیرهای سقف بنا در سه دسته کلی: سیستم غیر فعال انرژی، ویژگی های کالبدی سقف و موقعیت قرارگیری سقف، استخراج و تعریف شد. نتایج به دست آمده از محاسبات شبیه سازی ساختمان و خروجی تابع هدف الگوریتم ژنتیک، نشان داد که بهترین مدل های سقف ارایه شده، مصرف انرژی را از سی ونه تا پنجاه درصد کاهش و میانگین  شاخص آسایش حرارتی را نیز به میزان0.9   و 0.68 به ترتیب در گرمترین و سردترین ماه های تابستان و زمستان بهبود می دهد.