اولویت بندی المان های تاسیساتی در فرایند رفع تداخل ها از منظر هزینه و زمان با استفاده از روش فازی-سلسله مراتبی

در سالیان اخیر با ظهور مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) پیشرفت های  قابل ملاحظه ای در تحقق مولفه های اصلی مدیریت ساخت پروژه از قبیل ایمنی، هزینه و زمان بوقوع پیوسته است . از مدل های مبتنی بر BIM به صورت گسترده جهت برنامه ریزی ایمنی پروژه ها و کنترل زمان و هزینه ساخت بهره برداری می شود . استفاده از مدلسازی اطلاعات ساختمان تاثیر مثبت خود را در فرایند شناسایی و حل تداخل ها نیز  نشان داده است . در طرح‌ها و پروژه‌های بزرگ به علت تعدد عوامل درگیر در طراحی ها و همچنین پیچیدگی و حجم بالای المان ها تعداد بسیار زیادی از تداخل ها بین المان های مختلف در فرایند ادغام یکارچه طراحی ها اتفاق می افتد که بدون به کارگیری ابزارهای مدل سازی اطلاعات ساختمان شناسایی و رفع آن ها بسیار وقت گیر و پیچیده می باشد .  تداخل هادر صورتیکه در مرحله طراحی، به دقت شناسایی و حل نشوند ضمن افزایش حجم کاری ، مدیریت ایمنی ، زمان و هزینه پروژه را به خطر می‌اندازند . در میان عناصر ساختاری مختلف ، تداخل های طراحی المان های مکانیکی، تاسیسات الکتریکی و لوله کشی(MEP) به طور مرسوم فرآیند طراحی را تحت تاثیر قرارداده ‌است که شاید به دلیل فضاهای محدود برای سیستم‌های MEP باشد .هدف این تحقیق گروه بندی المان های MEP، جهت تعیین اولویت آن ها از منظر زمان و هزینه در فرآیند رفع تداخل ها می باشد . به همبن منظور این تحقیق با استفاده از روش دلفی نسبت به گروه بندی المان های MEP اقدام و سپس روش فازی – سلسله مراتبی را جهت تعیین وزن المان های MEP به کارگیری می نماید.