تبیین سازماندهی سیاسی فضای شهری با رویکرد امنیت وانضباط اجتماعی (مطالعه موردی:منطقه 12 تهران)

همواره درامنیت و انضباط اجتماعی عوامل گوناگونی موثر هستند که این عوامل امروزه کلانشهرهای ایران رابا مشکلات گسترده ای مواجه ساخته اند.در این راستا همواره مناطق تجاری وخدماتی شهرها بیش از سایر مناطق با این قبیل مشکلات مواجه هستندواین مساله درکاهش سطح رفاه شهروندان آن محدوده تاثیر گذار بوده است.منطقه12تهران یکی ازمناطقی است که به دلیل دارا بودن موقعیت مرکزی و مراکز خدماتی-تجاری وگردشگری با پدیده هایی نظیر اخلال امنیت و اخلال انضباط اجتماعی مواجه است که این مسایل در افزایش مشکلات منطقه موثر بوده است و امروزه با افزایش جرایم شهری در منطقه12،نه تنها این پدیده افزایش مهاجرت های ساکنین و ناهمگونی های اجتماعی-فرهنگی را درپی داشته است بلکه نظم اجتماعی را با چالش هایی جدی مواجه ساخته است.در همین زمینه پژوهش حاضرباروش توصیفی-تحلیلی و کاربردی(عملی)-توسعه ای و از نوع پژوهش های اکتشافی،به ارایه الگوی سازماندهی سیاسی فضای شهری مبتنی برامنیت وانضباط اجتماعی(منطقه12تهران)پرداخته است.ابزارگردآوری داده ها،یافته های کتابخانه ای ومیدانی(براساس پرسشنامه)می باشد که در این راستا جامعه آماری تحقیق را کلیه صاحب نظران حوزه های مطالعات شهری وجغرافیای سیاسی تشکیل می دهند که حجم نمونه آن براساس مدل کوکران تعداد35نفر تخمین زده شد.پژوهش حاضر با استفاده ازآزمون میانگین وضریب همبستگی پیرسون درنرم افزارspssبه ارزیابی آماره های توصیفی و سپس ارتباط میان متغیرهای سازماندهی سیاسی فضاوعوامل امنیت وانضباط اجتماعی پرداخته است. نتایج نشان داد سازماندهی سیاسی فضا در زمینه امنیت و انضباط شهری منطقه12در وضعیت مطلوبی قرارندارد وهمچنین میان چالش های سازماندهی سیاسی فضا و عوامل انضباط وامنیت شهری رابطه معناداری وجود دارد.