پیش بینی مناطق مستعد تغذیه آبهای زیرزمینی بر اساس مدل حداکثر آنتروپی

در این پژوهش پتانسیل پهنه های دارای قابلیت نفوذ برای تغذیه آب های زیرزمینی بااستفاده از مدل حداکثر آنتروپی در حوزه آبخیز ماربره در شرق لرستان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه براساس آزمون جک نایف نشان می دهد که مهم ترین فاکتورهای تاثیر گذار در پیش بینی نواحی دارای پتانسیل نفوذ، بافت خاک و سنگ شناسی می باشند و فاکتور انحنای سطح و شاخص رطوبت توپوگرافیکی تاثیر کمی دارند. نتایج مدل آنتروپی حداکثر نشان داد که بیشترین پتانسیل نفوذ در قسمت های میانی حوزه که مناطق دشتی با درصد شیب کم، بافت عمدتا شنی ودارای رسوبات کواترتری می باشند، مشاهده می شود. مناطق با نفوذذیری بسیار زیاد، 7/0 کیلومتر مربع (02/0 %) از کل منطقه مورد مطالعه را در بر می گیرد. در حالی که منطقه با نفوذذیری زیاد، متوسط و کم به ترتیب 4/78 km2 (1/3 %) 2/18 km2 (7/0%) و 5/262 km2 (18/96%) را در بر می گیرد. دقت و توانایی مدل پیش بینی پتانسیل نفوذ براساس شاخص های مختلف صحت سنجی از خوب تا عالی ارزیابی شد. با توجه به نتایج بدست آمده، مناطق دشتی حوزه ماربره، مستعد نفوذپذیری بوده و با مدیریت میزان رواناب و سیلاب های ناشی از بارش ها و ذوب برف، میتوان به تقویت منابع آب زیرزمینی کمک نمود. انتظار می رود.