بهبود ارزیابی پتروفیزیکی مخزن آسماری با استفاده از روش توموگرافی میان چاهی در یکی از میادین نفتی جنوب غرب ایران

در این مطالعه مخزن آسماری در 39 حلقه چاه یکی از میادین نفتی جنوب غربی زاگرس، واقع در فروافتادگی دزفول با استفاده از روش توموگرافی میان چاهی داده های نگار گاما و داده های تخلخل مغزه بررسی شده است. به این منظور مدل های دو بعدی و سه بعدی نگار گاما و تخلخل مغزه در 4 زون مخزنی سازند آسماری توسط نرم افزار پترل طراحی گردید. از میان برش های تهیه شده نگار گاما و تخلخل از هر زون، 2 برش از بخش های بالایی و پایینی زون ها انتخاب و در کل 8 برش توموگرافی از 10 چاه کلیدی تهیه و با یکدیگر مقایسه شدند. نتایج حاصل از مدل های توموگرافی نگار گاما و تخلخل بسیار به هم نزدیک و قابل انطباق بوده و نشان می دهد بین میزان نگار اشعه گاما و تخلخل در برش های ساخته شده سازند آسماری در چاه های مورد مطالعه یک رابطه معکوس وجود دارد. همچنین با افزایش میزان دولومیتی شدن در زون ها، خصوصیات پتروفیزیکی تغییر و مقدار تخلخل افزایش یافته است. بر مبنای مدل توموگرافی میان چاهی میدان نفتی مورد مطالعه مشخص شد که زون 2 با کمترین مقدار گاما و بیشترین مقدار دولومیتی شدن، دارای تخلخل بالاتر نسبت به سایر زون ها بوده و می تواند هدف اصلی چاه های تولیدی در میدان باشد. از آنجایی که مغزه گیری چاه ها با هزینه و زمان زیادی همراه است، می توان با استفاده از روش توموگرافی میان چاهی به نتایج بسیار نزدیک و دقیق به داده های مغزه گیری چاه دست یافت. بنابراین پیش از اقدام به افزایش حفاری ها در منطقه، برای کسب اطلاعات کلی، انجام مطالعات توموگرافی می تواند بسیار مفید باشد.