بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر فساد(شاخص ادراک فساد، کنترل فساد و پاسخگویی) در 8 کشور خاورمیانه

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر فساد است. قلمرو مکانی این پژوهش شرکتهای پذیرفته شده در بورس‎های اوراق بهادار کشورهای ایران، ترکیه، قطر، بحرین، پاکستان، عمان، عربستان و امارات و قلمرو  زمانی سالهای بین 2011 تا 2018 بوده است. نمونه پژوهش شامل 1.729 شرکت پذیرفته شده در بورس‎های اوراق بهادار کشورهای عنوان شده می باشد. یافته های این پژوهش نشان می‎دهد رابطه معناداری بین کیفیت گزارشگری مالی و شاخص فساد، کنترل فساد و پاسخگویی وجود دارد. به عبارتی با بهبود کیفیت گزارشگری مالی شاخص ادراک فساد که نقش تقویت کننده  حسابداری در فساد است، کاهش می‎یابد. از سویی دیگر با بهبود کیفیت گزارشگری مالی، کنترل فساد و  پاسخگویی که شاخص های سنجش نقش تقویت کننده حسابداری در فساد(کنترل فساد و پاسخگویی)می باشند، افزایش می‎یابد. براساس نتایج پژوهش کیفیت ضعیف گزارشگری مالی  می تواند شرایطی را ایجاد کند که در آن پاسخگویی به سهامداران وجود نداشته باشد،  مدیران بر خلاف میل ذینفعان رفتار خواهند کرد و هرگونه سوء استفاده از دارایی ها پنهان خواهد ماند. استانداردهای حسابداری و حسابرسی بدنبال ایجاد اطلاعات شفاف و دقیق می باشند که از این طریق افرادی که دارای نفوذ و قدرت اقتصادی هستند کمتر در معرض سقوط اخلاقی و شیوه های ناپسند فساد قرار گیرند. همانطور که بیان گردید افزایش کیفیت گزارشگری مالی در کنترل و جلوگیری افساد نقش موثر و سازنده دارد. سازمان بورس اوراق بهادار و متولیان قانون گذار کشور باید به سمت افزایش کیفیت گزارشگری مالی بروند.