تحلیل اثرات بلندمدت اوراق بهادارسازی بانکها بر رشد اقتصادی

رشد اقتصادی اصلی ترین آرمان در هر کشوری است که یکی از مهم ترین معیارهای تعیین آن، سرمایه است. در چند دهه اخیر، استفاده از اوراق بهادارسازی در بازار سرمایه کشورهای مختلف به منظور تامین سرمایه مورد نیاز سرمایه گذاران و سایر نهادهایی که برای فعالیت های خود به سرمایه نیاز دارند گسترش یافته و به یک امر ضروری برای اقتصادها تبدیل شده است. این پژوهش، درصدد بررسی تاثیر اوراق بهادارسازی مورد استفاده برای تامین سرمایه مورد نیاز بانک ها بر رشد اقتصادی است. برای این منظور، از روش تحلیل نظری در چارچوب یک الگوی تعادل عمومی پویای تصادفی استفاده شده است. الگوی نظری استفاده شده مبتنی بر الگوی رشد اقتصادی فرانک رمزی (1928) است. برای تبدیل این الگو به الگوی مناسب برای پژوهش، نظام بانک داری سایه ای، و اوراق بهادارسازی به آن افزوده شده است. سپس این الگو با استفاده از روش کالیبراسیون و به کارگیری داده های واقعی اقتصاد ایالات متحده شبیه سازی شده است و پویایی های اقتصاد کلان و نوسانات ایجاد شده در اثر اوراق بهادارسازی با استفاده از آن تبیین شده است. بر اساس یافته های پژوهش، اوراق بهادارسازی بانک ها با وجود اثرات مثبت کوتاه مدتی که دارد اما در بلندمدت منجر به کاهش رشد اقتصادی خواهد شد. لذا توصیه می شود از استفاده اوراق بهادارسازی در امور بانکی جلوگیری شود.