نقدینگی و عملکرد بانک: درجستجوی یک رابطه غیرخطی

دارایی های نقد، همانند آب حیات برای بانک ها هستند. اگر چه حفظ نقدینگی به این علت که چنین دارایی هایی کم ترین میزان سودآوری را دارد، مانع ایجاد سود بیشتر می شود،  اما هدف بانک ها  از نگهداری دارایی نقد آنست که بتواند عملیات های روزانه خود را مدیریت کنند و جریان های نقدی غیرمنتظره را پوشش دهند. از این رو، مدیریت نقدینگی یکی از بزرگترین چالش هایی است که بانک داری با آن روبروست. بر اساس ادبیات تجربی نیز رابطه قطعی بین نقدینگی و سود آوری مشاهده نمی شود. هدف این تحقیق تحلیل اثرات نامتقارن نگهداری دارایی های نقد توسط بانک های تجاری بر سودآوری آنها است. در کنار مرور دقیق نظریه های متناقض و شواهد تجربی، یک مدل اقتصاد سنجی  تصریح شده است تا اثرات غیرخطی نقدینگی بر عملکرد بانک بررسی شود. مدل پیشنهادی برای نمونه ای از بانک های تجاری ایران در طول سال های 2006 تا 2018 مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که رابطه غیرخطی همانطور که بوردلو و گراهام (2010) پیشنهاد کرده اند، U معکوس نیست. و همچنین نشان دهنده تاثیر مثبت و شتاب دهنده نقدینگی است. که به احتمال زیاد این رابطه ناشی از سطح پایین دارایی های نقدی است که توسط بانک های ایرانی نگهداری می شود.