اثربخشی جلسات گروهی تفسیر رویا به شیوه اولمن بر بینش کاوشی، عملی و تجربه ای در زنان سالم

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر برنامه مداخله ای جلسات گروهی تفسیر رویا با استفاده از شیوه اولمن بر بینش کاوشی، عملی و تجربه ای در زنان سالم است. این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل زنان داوطلب 45-20 ساله فارسی زبان ساکن ایران دارای حداقل مدرک تحصیلی دیپلم با امکان دسترسی و توانایی کار با اینترنت در سال 1399 است که براساس ملاک های ورود، واجد شرایط برای شرکت در پژوهش بودند. پس از انتشار دعوت نامه پژوهش در سایت ها و صفحات مجازی تبلیغاتی شهرهای مختلف، از این جامعه 20 نفر به صورت هدفمند (براساس ملاک های ورود) انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها مقیاس دستاوردهای تحلیل رویا (GDI) و برنامه مداخله شامل پروتکل ارج نهادن رویای اولمن (UADP) بود که در 11 جلسه 120-90 دقیقه ای به صورت آنلاین برگزار شد. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شد. نتایج نشان می دهد، برنامه مداخله ای تفسیر گروهی رویاها به شیوه اولمن بر بینش کاوشی و عملی تاثیر معناداری دارد (05/0<p)، اما بر بینش تجربه ای معنادار نیست؛ بنابراین می توان از مداخله تفسیر گروهی رویاها به شیوه اولمن برای ارتقای بینش در جمعیت غیربالینی استفاده کرد.