ارائه الگوی رشد پس از سانحه مبتنی بر روان شناسی مثبت در بهبودیافتگان سرطان؛ مطالعه ای فراترکیب

هدف این پژوهش، ارایه الگویی از رشد پس از سانحه مبتنی بر روان شناسی مثبت در بهبودیافتگان از سرطان است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است و روش آن کیفی و از نوع فراترکیب است. جامعه مورد بررسی، همه پژوهش های مرتبط با موضوع پژوهش از سال 2005 تا 2021 است. جست وجو در پایگاه های Civilica، Sid، Magiran، Noormags، Taylor & Francis، Google Scholar، Springer و Science direct انجام شده است. از مجموع 10,000 مقاله، 10 مقاله شرایط ورود به پژوهش را داشتند. درنهایت با ترکیب نتایج مقالات بررسی شده، شش مولفه اصلی سرمایه های روان شناختی، خودشفقتی، معنایابی برای زندگی، معنویت، قدرشناسی و عشق شناسایی شدند. به منظور بررسی اعتبار داده های پژوهش، از چهار معیار قضاوت پیشنهادی توسط لینکن و گوبا شامل باورپذیری، انتقال پذیری، اطمینان پذیری و تصدیق پذیری استفاده شد. همچنین برای حفظ کیفیت مطالعه شاخص کاپای کوهن به کار گرفته شد. مفاهیم شناسایی شده از مجموعه مفاهیمی هستند که در روان شناسی مثبت و به طور اختصاصی تر در مجموعه توانمندی های 24 گانه منش مطرح شده اند. مفاهیم یادشده، مجموعه ای از افکار و توانمندی هایی هستند که بهبودیافتگان سرطان برای رشد پس از سانحه از آن استفاده کرده اند. نتایج پژوهش حاضر می تواند یافته های مناسبی را در بستر روان شناسی مثبت نگر برای کادر پزشکی و روان شناسان در مواجهه با بیماران سرطانی فراهم کند و در تدوین بسته های مداخلاتی موثر واقع شود.