بررسی ارتباط حمایت اجتماعی و سلامت عمومی سالمندان شهر خاش، سال 1399

افزایش شمار سالمندان موجب توجه به موضوعات جدیدی مثل حمایت اجتماعی در ارتباط با آنها شده است. از آنجا که ناتوانایی های دوره سالمندی با افزایش سن شایعتر می شود و وابستگی گاه اجتناب ناپذیر می گردد. در این شرایط نقش حمایت اجتماعی در حفظ و بهبود سلامت سالمندن پررنگ می گردد.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی تحلیلی مقطعی می باشد. روش نمونه گیری مبتنی بر روش چندمرحله ای بود. در مرحله اول مراکز خدمات جامع سلامت شهری به عنوان خوشه های نمونه گیری درنظر گرفته شد. سپس 3 مرکز (خوشه) که بیشترین جمعیت تحت پوشش را داشتند انتخاب شدند. در مرحله دوم در هر مرکز به شیوه نمونه گیری آسان، سالمندان انتخاب و با در نظر گرفتن معیارهای ورود، وارد مطالعه شدند.  گردآوری اطلاعات بوسیله پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ)  وپرسشنامه حمایت اجتماعی مقیاس خانواده انجام شد. آنالیز داده ها با نرم افزار SPSSنسخه 21 انجام شد.

میانگین نمره سلامت عمومی سالمندان 05/13± 28/30 بود. نتایج تحلیل آزمون ها ارتباط بین حمایت اجتماعی و سلامت عمومی و همچنین زیر مقیاس های افسردگی، علایم جسمانی و علایم اضطراب و اختلال خواب را نشان  داد که حاکی از وجود همبستگی بین حمایت اجتماعی با سلامت عمومی سالمند می باشد.

نظر به وجود رابطه معنادار بین حمایت اجتماعی و سلامت عمومی سالمندان، ضروری است که در سیاست گذاری ها و برنامه ریزی های سازمان های متولی، به این امر توجه ویژه ای شود و تدابیر لازم برای بهبود و ارتقای حمایت اجتماعی از سالمندان اندیشیده شود.