یک روش نوین آموزشی برای مهار رشوه خواری و فساد نیروهای پلیس در کشورهای در حال توسعه (ترجمه)

اکثر روش های آموزشی مرتبط با مبارزه با فساد و رشوه خواری موجود در کشورهای در حال توسعه به صورت یک روش و شیوه منسجم تهیه نشده و فاقد تمرکز مناسب روی این موضوع می باشند. عمدتا سعی شده است که این شیوه های آموزشی به صورت کلی در غالب نگرش پلیس به قوانین ضد رشوه و فساد و یا دیگر قوانین جنایی موجود اجرا شوند. علاوه بر این، این شیوه های آموزشی فهم دقیقی از پدیده رشوه گیری و فساد و این که این پدیده در پلیس چگونه از سوی جامعه مورد قضاوت قرار می گیرد، ارایه نکرده اند و گذشته از این، در این شیوه ها حتی از مهارت ها و دانش های اولیه به منظور پیروی از استانداردهای حرفه ای، جلوگیری از وسوسه پذیرفتن هدیه ها، پول ها و انعام و یا اجتناب از درگیر شدن در اعمال مرتبط با رشوه گیری صحبتی نشده است. هدف این پژوهش ارایه یک مدل پیشنهادی به منظور دست یابی به یک شیوه و چارچوب آموزشی پایه برای جلوگیری از فساد و رشوه گیری نیروهای پلیس در کشورهای در حال توسعه می باشد که خواستار داشتن پلیسی مردمی هستند.این شیوه ی آموزشی پیشنهادی، در بر گیرنده ی اهداف آموزشی و یادگیری بوده و یک مدل مبتنی بر دیدگاه آموزشی را مطرح کرده، محتوای آموزشی و دامنه عملکرد آن را بیان کرده و نتایج مورد انتظار از این فرایند و شیوه ی آموزشی را مشخص می کند. این مقاله بر اساس تجربه کاری نویسنده در حیطه آموزش نیروهای پلیس در زمینه های اخلاقی و ضد فساد و همچنین ارزیابی بهترین اقدامات آموزشی به منظور بهبود درستکاری و اخلاق مداری نیروهای پلیس در کشورهای در حال توسعه شکل گرفته است. در شیوه آموزشی پیشنهادی این مقاله، از شیوه ی یادگیری مساله محور (Problem based) استفاده شده است که به عنوان مناسب ترین و موفق ترین شیوه آموزشی برای جلوگیری از فساد و رشوه خواری نیروهای پلیس در کشورهای در حال توسعه در نظر گرفته می شود.