نقش میانجیگری معنی زندگی در رابطه با سلامت روان و بهزیستی روان شناختی سالمندان

وجود معنا در زندگی سالمندان باعث ایجاد سلامت و بهزیستی روانشناختی می‌شود و عاملی برای سازگاری با این دوران در مواجهه با تنش‌ها و تجربه مشکلات جسمانی و روانی متعدد است. بنابراین، این پژوهش باهدف نقش میانجیگری معنی زندگی در رابطه با سلامت روان و بهزیستی روان‌شناختی سالمندان در سال 1400 انجام گرفت.

روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل سالمندان حاضر در سرا‌های سالمندان در استان گلستان در سال 1400، بودند. 234 نفر با نمونه‌گیری تصادفی ساده و با استفاده از روش Krejcie and Morgan انتخاب شدند. پرسشنامه‌های بهزیستی روان‌شناختی Ryff (1989)، سلامت روان نجاریان و داوودی (1380) و معنای زندگی Stager و همکاران (2006) توسط این افراد تکمیل شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از مدل‌یابی معادلات ساختاری و از طریق نرم‌افزارهای SPSS نسخه 22 و Lisrel نسخه 8/8 انجام شد.

نتایج نشان داد شاخص‌های برازش مدل پژوهش در وضعیت مطلوبی قرار دارد (0/96= GIF). سلامت روان بر بهزیستی روان‌شناختی (0/25) و معنی زندگی (0/26) و همچنین معنی زندگی بر بهزیستی روان‌شناختی (0/19) اثر مستقیم داشت و فرضیه مطرح شده در ارتباط باوجود اثر غیرمستقیم سلامت روان بر بهزیستی روان‌شناختی سالمندان با میانجیگری معنای زندگی (0/04) مورد تایید بود.

 بر اساس نتایج پیشنهاد می‌شود که متخصصان سلامت روان و افراد فعال در حوزه سالمندی با به‌کارگیری تدابیری جهت ارتقا سلامت روان و توانمندسازی سالمندان در راستای رسیدن به یک سیستم معنایی موفق و درنتیجه بهزیستی بالاتر بکوشند.