مدل یابی روابط ساختاری میان جامعه محوری پلیس و شادکامی با توجه به نقش واسطه ای احساس امنیت اجتماعی در شهروندان استان ایلام

شادکامی از جمله خلقیات اساسی در زندگی فرد است و نقش مهمی در چارچوب حیات روانی و اجتماعی او بازی می کند. هدف پژوهش حاضر، ارایه الگوی شادکامی شهروندان استان ایلام بر اساس جامعه محوری پلیس و میانجی گری احساس امنیت اجتماعی بود.

تحقیق حاضر از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه شهروندان 18 تا 65 سال استان ایلام در سال 1400-1399 با حجم نمونه 400 نفر و نحوه نمونه گیری خوشه ای تصادفی بود. گردآوری داده های پژوهش با استفاده از پرسشنامه های استاندارد پلیس جامعه محور، احساس امنیت اجتماعی و شادکامی، صورت گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها در این پژوهش با نرم افزار amos 19و spss 21با استفاده از آزمون مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد.

یافته های مرحله تدوین مدل نشان داد شاخص های برازش مدل، مناسب می باشند. مطابق با این مدل، ارتباط غیرمستقیم پلیس جامعه محور و شادکامی اجتماعی از طریق احساس امنیت اجتماعی معنی دار بود. همچنین نتایج نشان داد که پلیس جامعه محور بر شادکامی و احساس امنیت اجتماعی اثر مستقیم داشت، علاوه براین، احساس امنیت اجتماعی بر شادکامی اجتماعی به صورت مستقیم اثرگذار بود. در مجموع پلیس جامعه محور به واسطه احساس امنیت اجتماعی به عنوان یک میانجی با نفوذ می تواند بر شادکامی اجتماعی تاثیرگذار باشد. بنابراین نیروهای امنیتی و انتظامی با بهره گیری از رویکرد جامعه محوری در انجام وظایف خود می توانند زمینه ساز افزایش احساس امنیت و شادکامی اجتماعی در شهروندان شوند.