ارزیابی تاثیر جرایم بر کیفیت زندگی در فضاهای عمومی شهری (نمونه موردی: شهر ‎تهران)

رشد سریع شهر‎ها در زندگی مدرن می‎تواند موجب بروز مسایل و مشکلاتی همچون افزایش جرایم و درنتیجه کاهش امنیت در شهرها شود. این امر به طور مستقیم بر کاهش کیفیت زندگی شهروندان اثر می‎‎گذارد و پیامدهای نامطلوبی بر سلامت جسمی و ذهنی آنها دارد. سنجش وضعیت کیفیت زندگی در شهر ‎تهران بر‎اساس رابطه مولفه های کیفیت زندگی و جرایم، خود می‎تواند سبب کشف راه کارهایی موثر در ارتقا کیفیت زندگی شهر تهران شود.

 پژوهش کنونی از لحاظ هدف، تحقیقی کاربردی و از لحاظ روش، از نوع استنباطی می‎باشد. همچنین تحلیل‎های این پژوهش با آزمون همبستگی انجام شده است. همبستگی حاصل از دو متغیر، مولفه های ساختاری کیفیت زندگی در محدوده استحفاظی کلانتری ها و جرایم آنها براساس، داده های آماری سازمانی تحلیل شده است. به همین منظور محدوده ‎28کلانتری بطور تصادفی و پراکنده در سطح شهر تهران بعنوان جامعه آماری انتخاب شده اند.

براساس تحلیل‎ های انجام شده، رابطه همبستگی یا اثرگذاری شاخص های کیفیت زندگی ازقبیل میزان و نوع کاربری‎ها، خدمات شهری و فضای سبز در شهر تهران بر میزان همه جرایم یا بعضی از جرایم ‎(رایج‎ترین) بدست آمده است. در ادامه با شناخت رابطه و میزان اثرگذاری هر یک از شاخص‎های کیفیت زندگی با جرایم مختلف، ساختاری سازمان یافته بدست آمد.

بر اساس یافته‎های تحقیق، می توان نتیجه گیری گرفت که میزان فضای سبز در محیط های شهری از مهمترین عوامل کنترل جرایم و افزایش کیفیت زندگی بوده و افزایش آن ضرورت دارد ولیکن افزایش فضاهای ورزشی و بازی کودکان، توسعه فضاهای آموزشی، مددکاری و مشاوره در پله های بعدی اهمیت هستند.