بررسی تصادفات عابرین پیاده در راه های درون شهری با استفاده از تحلیل های آماری (مطالعه موردی: شهر رشت)

همواره وقوع تصادفات در سطح معابر شهری با ضررهای جانی، مالی و صرف زمان و انرژی بسیار همراه است. آمار نشان می دهد درصد قابل توجهی از تصادفات شهری متعلق به عابرین پیاده است. در تجربه جهانی مشخصات فردی عابر و راننده (سن، جنسیت)، مشخصات محیطی (شرایط آب و هوایی ، روشنایی و غیره) ، نوع معبر (بزرگراه، اصلی و غیره) و مشخصات فیزیکی و هندسی مسیر از عوامل تاثیرگذار بر رخداد تصادف عابرین پیاده شمرده شده اند. هر تصادف معلول پارامترهای مختلفی می باشد، ازاین رو همواره در مطالعات ایمنی سعی بر این بوده است که مدل ها و الگوهایی برای تعیین روند وقوع تصادف به دست آید. در پژوهش حاضر، با شناسایی عوامل موثر بر تعداد و شدت تصادفات عابرین پیاده و همچنین جمع آوری آمار مورد نیاز و با استفاده از نظریه ها و روش های آماری، نظیر روش تحلیل مسیر و تیوری مجموعه های ناهموار، عوامل تکرار شونده تصادفات این بخش در شهر رشت مورد بررسی قرار گرفت تا با تمرکز بر آن دسته از تصادفات، بتوان راهکارهای مفیدتری اتخاذ کرد. در این تحقیق به پیاده سازی جزییات 669 فرم اطلاعات تصادف عابرین پیاده شهر رشت مربوط به کل سال 1393، پرداخته شد. از نتایج مهم به دست آمده این بود که درصد بالایی از تصادفات، در راه هایی با سرعت بالا به وقوع پیوستند، عابران مسن بیشتر در معرض خطر تصادفات فوتی قرار داشتند و همچنین اکثر تصادفات جرحی در بازه زمانی 12 تا 20 عصر و تصادفات منجر به فوت در ساعات انتهایی شب یعنی 20 تا 1 بامداد رخ داد.