مقایسه تاثیرات دو نوع برنامه حرکات اصلاحی بر قدرت عضلات ناحیه کمری دختران دارای هایپرلوردوزیز: تمرینات ویلیامز و مکنزی

یکی از شایع ترین علل انحرافات تنه، تغییر انحنای ستون فقرات در قسمت کمر است. فیزیوتراپی یکی از رایج ترین روش های درمان هایپر لوردوزیز و کمردرد است. در زمینه تمرینات اصلاحی، مقایسه یافته های پژوهش های ویلیامز و مکنزی اندک و متناقض است. هدف از این مطالعه تعیین و مقایسه تاثیرات دو نوع برنامه حرکات اصلاحی بر قدرت عضلات ناحیه کمری دختران دارای هایپرلوردوزیز بود.

در این مطالعه نیمه تجربی که به صورت میدانی در سال 1398 انجام شد، جامعه آماری شامل دانش آموزان 1815 ساله غیر ورزشکار دبیرستانی(370 نفر) بود که برای ثبت نام در این پژوهش دعوت شده بودند. ابتدا آنها برای شناسایی و تمایز افراد با افزایش قوس کمری با استفاده از روش تست نیویورک و صفحه شطرنجی مورد بررسی قرار گرفتند، بعد از آن، 120 نفر که مبتلا به هایپرلوردوزیز بودند، دوباره با استفاده از خط کش منعطف برای اندازه گیری دقیق قوس کمری بررسی شدند و از بین آنها 30 زن با قوس کمری بیشتر از حد نرمال(هایپرلوردوتیک) وارد مطالعه و به طور تصادفی به دو گروه تمرینات ویلیامز و مکنزی تقسیم شدند. پروتکل تمرینی به مدت 8 هفته و 3 جلسه در هفته انجام شد. زاویه قوس کمر با استفاده از خط کش منعطف، قدرت ایزومتریک عضلات تنه و لگن با استفاده از دینامومتر دیجیتال و میزان درد ادراک شده با استفاده از پرسشنامه درد کپک اندازه گیری شد. داده های تحقیق در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون جمع آوری شده و سپس با استفاده از آزمون های تی مستقل و زوجی تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که هر دو نوع تمرینات منجر به افزایش معنی داری در قدرت عضلات اکستنسور کمری، اکستنسور و فلکسور لگنی و نیز قدرت عضلات شکم می شود. هم چنین تمرینات در هر دو گروه موجب کاهش معنی دار کمردرد آزمودنی ها شد(001/0<p)، با این وجود اختلاف معنی داری بین نتایج دو نوع تمرین در هیچ کدام از متغییرهای مطالعه مشاهده نشد(05/0>p).

یافته ها نشان می دهد تجویز حرکات اصلاحی ویلیامز و مکنزی می تواند منجر به بهبود معنی دار در زاویه قوس کمری و قدرت ایزومتریک عضلات تنه شود، هرچند از لحاظ تاثیر، تفاوت معنی داری بین دو روش تمرینی مشاهده نشد.