مطالعه داکینگ مولکولی ترکیبات فیتواستروژنی گل راعی(.Hypericum perforatum L) و شوید(.Anethum graveolens L) با دو ایزوفرم رسپتور استروژنی

استروژن ها نقشی اساسی در رشد، توسعه و نگهداری طیف متنوعی از بافت ها دارند. پاسخ های فیزیولوژیکی به هورمون استروژن در بافت های ویژه به واسطه حداقل دو ایزوفرم رسپتور استروژنی آلفا(ERα)  و بتا (ERβ) در بافت های خاص می باشد. امروزه گیاهان دارویی به دلیل ارزان تر بودن و عوارض جانبی کمتر نسبت به داروهای سنتتیک، کاربرد زیادی در درمان و کنترل بیماری ها دارند، از جمله این گیاهان، گل راعی (.Hypericum perforatum L) و شوید (.Anethum graveolens L) می باشد. گل راعی موثر بر سندرم پیش از قاعدگی و گیاه شوید به عنوان قاعده آور، موثر بر هورمون های جنسی و دیسمنوره می باشد. هدف اصلی این پژوهش تعیین و مقایسه برهمکنش مولکولی ترکیبات فیتواستروژنی گل راعی و شوید با دو ایزوفرم رسپتور استروژنی با استفاه از روش داکینگ مولکولی بود.
 

این مطالعه داکینگ مولکولی در سال 1400 انجام شد. برای محاسبات برهمکنش مولکولی، با هدف بررسی بیشتر تاثیرات احتمالی هورمونی ترکیبات فیتواستروژنی گیاهان مورد مطالعه از روش داکینگ مولکولی استفاده شد. بررسی جایگاه اتصال نظری ترکیبات فیتواستروژنی فلاونوییدی فیستین، کامپفرول، کویرسیتین و میریستین، رسوراترول، تترامتیل استیلبن، ترانس آنتول، لیمونن و جنیستیین به عنوان یک آگونیست یا آنتاگونیست استروژنی با ERα و ERβ انجام شد و اسید آمینه های درگیر در برهمکنش، انرژی آزاد اتصال و ثابت اتصال تعیین شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزارهای مختلف و مقایسه با نتایج مقالات مرتبط تجزیه و تحلیل شدند.

با بررسی انرژی اتصال و کنفورماسیون های مختلف ترکیبات فیتواستروژنی در ERs، فیستین، کامپفرول، کویرسیتین، میریستین و رسوراترول به عنوان بهترین لیگاندهای بالقوه انتخاب شدند. نتایج تایید می کند که این ترکیبات از نظر استریکی نسبتا با محل قرارگیری در اکتیوسایت(جایگاه فعال) اشغال شده به وسیله آگونیست اندوژن 17β استرادیول به عنوان آگونیست کامل و آگونیست نسبی جنیستیین سازگار هستند. نتایج شواهدی از اتصال ترکیبات فیتواستروژنی این گیاهان به ERα و ERβ با انرژی آزاد اتصال -5.29 تا -8.47 کیلوکالری بر مول و ثابت اتصال 131.62 µM تا 614.61 nM و برهمکنش آنها با اسیدآمینه های کلیدی اکتیوسایت شامل Glu353، Arg394 و His524 ازERα  و Glu305، Arg346 و His475 از ERβ به عنوان آگونیست نسبی فراهم می کند.

برهمکنش بهترین ترکیبات فیتواستروژنی مورد بررسی با اسیدآمینه های کلیدی اکتیوسایت ERs مانند آگونیست نسبی جنیستیین مطلوب می باشد. نتایج ارزشمند داکینگ مولکولی در شناسایی مهم ترین ترکیبات فیتواستروژنی، می تواند به عنوان نقطه شروع بهینه سازی در طراحی منطقی دارو در درمان بیماری های حساس به استروژن در نظر گرفته شود.