اثرات بیوفیدبک تراپی بر شاخص های قلبی عروقی و تنفسی در یک مورد اختلال خواب پاراسومنیای غیررم همراه با آپنه انسدادی

اختلال خواب پاراسومنیای غیررم، یک وضعیت نسبتا شایع در جمعیت عمومی است. برنامه های درمانی فعلی معمولا بر اساس مجموعه گزارش های موردی است. با توجه به اثرات اختلال خواب گردی بر جنبه های مختلف زندگی افراد و شکست درمان های دارویی، لذا هدف از این مطالعه تعیین و تاثیر بیوفیدبک تراپی بر شاخص های قلبی عروقی و تنفسی در یک مورد اختلال خواب پاراسومنیای غیررم همراه با آپنه انسدادی بود.

این مطالعه موردی در سال 1399 روی یک مرد 60 ساله مبتلا به اختلال خواب گردی با سابقه خانوادگی انجام شد. طرح درمان در مطالعه حاضر به شرح ذیل بود؛ رعایت اصول بهداشت خواب به وسیله بیمار، استفاده از ماشین تولید فشار هوای مثبت (CPAP) و هشت جلسه درمان هفتگی بایوفیدبک (شامل؛ استفاده از تمرینات ذهنی برای بیمار به همراه استفاده از سنسورهای تنظیم ضربان قلب، میزان تنفس در واحد زمان و هماهنگی وقایع تنفسی و قلبی عروقی). قبل از شروع درمان و بعد از خاتمه مراحل درمانی، شاخص های قلبی عروقی نظیر فشارخون، اکسیژن خون شریانی، ضربان قلب و هم چنین شاخص های تنفسی (آپنه، هایپوپنه و...) سنجیده شد. بررسی های آماری با استفاده از محاسبه دلتای تغییرات شاخص ها و نمرات به دست آمده از بیمار در مراحل مختلف مطالعه انجام گرفت.

قبل از مداخلات، تعداد آپنه انسدادی خواب 34 بار، تعداد هیپوپنه انسدادی 106 بار و میزان وقوع عدم اشباع اکسیژن 389 مرتبه بود که 24 درصد از کل زمان خواب را شامل می شد. پس از مداخلات درمانی، آپنه انسدادی خواب به طور کامل از بین رفت، تعداد هیپوپنه انسدادی تنها 12 بار گزارش شد و میزان وقایع مربوط به اشباع اکسیژن به 102 مرتبه کاهش یافت.

طرح درمانی در این مطالعه باعث بهبودی کامل در برخی پارامترها مانند آپنه انسدادی و بهبودی نسبی در برخی دیگر نظیر فشار اکسیژن خون شریانی و ضربان قلب گردید. مطالعه حاضر توانست جنبه های جدیدی را هم از حیث شناسایی مکانیسم های اختلال و هم از حیث درمان مورد بررسی قرار داده و روشن نماید.