نقش میانجی حساسیت به طرد در رابطه بین صفات تاریک شخصیت و آشفتگی زناشویی

صفات تاریک شخصیت با آشفتگی زناشویی همراه بوده ولی مکانیسم های این ارتباط هنوز مشخص نشده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی حساسیت به طرد در رابطه بین صفات تاریک شخصیت و آشفتگی زناشویی انجام گرفت. 

روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه متاهلین شهر رشت در تابستان 1398 تشکیل داده اند. دویست نفر از آنان به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از سنجه خودگزارش دهی وضعیت زناشویی تاکسون، فرم کوتاه مقیاس سه صفت تاریک شخصیت و پرسشنامه حساسیت به طرد نسخه بزرگسالان استفاده شد. داده های جمع آوری شده نیز با استفاده از تحلیل همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر با بهره گیری از نرم افزار Lisrel8.8 تجزیه و تحلیل شد.

نتایج به دست آمده نشان داد که صفات تاریک ماکیاولگرایی، سایکوپاتی و خودشیفتگی و حساسیت به طرد بر آشفتگی زناشویی اثر مثبت و معنی داری دارند. نتایج مربوط به شاخص های برازش مدل نیز نشان داد که حساسیت به طرد می تواند میانجی روابط بین صفات تاریک شخصیت با آشفتگی زناشویی باشد.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که صفات تاریک شخصیت علاوه بر اینکه می توانند عامل خطری برای آشفتگی زناشویی باشند، می توانند به طور غیرمستقیم و با میانجیگری حساسیت به طرد نیز بر آشفتگی زناشویی تاثیر بگذارند. بنابراین برگزاری کارگاه هایی برای آشنایی با این صفات شخصیتی ضروری می باشد؛ تا افراد قبل از شروع یک رابطه، تصمیمات منطقی بگیرند.