اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار ذهنی و تحریف های شناختی زوجین درگیر در پیمانشکنی زناشویی

پیمان شکنی زناشویی یکی از آسیب زاترین مساله هایی است که زنان آسیب دیده از پیمان شکنی با آن روبه رو هستند و می تواند منجر به نشانه های شناختی، عاطفی و رفتاری در آنان گردد، بنابراین بررسی اثربخشی مداخلات روان شناختی در این زمینه ضروری به نظر می رسد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر نشخوار ذهنی و تحریف های شناختی زوجین درگیر در پیمان شکنی زناشویی انجام شد. 

روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش سی زن درگیر در پیمان شکنی زناشویی (پانزده نفر در گروه کنترل و پانزده نفر در گروه آزمایش) مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر دزفول بودند که به صورت هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه نشخوار ذهنی نولن هوکسما و مارو1991، و پرسشنامه تحریف های شناختی حمامچی و بویوک اوزتورک2004 استفاده شد. گروه آزمایش هشت جلسه نود دقیقه ای به صورت هفتگی دو جلسه در طی یک ماه، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دریافت کردند. برای گروه کنترل هیچ مداخله ای انجام نگرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS22 و تحلیل کوواریانس یکراهه و چندراهه انجام شد. 

یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند به طور معناداری موجب کاهش نشخوار ذهنی و تحریف های شناختی زوجین درگیر در پیمان شکنی زناشویی گردد.(001/0<p).

بر اساس یافته های پژوهش و با توجه به کارایی و اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد، این رویکرد می تواند در زمینه کاهش نشخوار ذهنی و تحریف های شناختی زوجین درگیر در پیمان شکنی زناشویی مورد استفاده مشاوران و درمانگران خانواده قرار گیرد.</p)