بررسی وضعیت تحصیلی و عملکرد دستیاران دندانپزشک در ایران

تقاضای دریاقت خدمات دندانپزشکی با کیفیت، مستلزم به کارگیری پرسنل و نیروهای انسانی توانمند در مراکز دندانپزشکی است. این مطالعه به منظور ارزیابی وضعیت تحصیلی دستیاران کنار دندانپزشک و توانایی در انجام وظایف آنها طراحی  شد.

با یک مطالعه مقطعی-توصیفی تحلیلی، دستیاران کنار دندانپزشک شاغل در مطب ها و درمانگاه های شهر اصفهان درسال 1399 به تعداد200 نفر و بصورت تصادفی سیستماتیک وارد مطالعه شدند. ابزار ارزشیابی تهیه شده توسط محققین با شاخص روایی محتوایی کل 77 /0 به کارگرفته شد. وظایف در 13 گزاره عنوان و در6 حیطه ی "مهارت های ارتباطی، آماده سازی، رادیوگرافی، هماهنگی با دندانپزشک، ارتقا سلامت از طریق پیشگیری وکنترل عفونت" مورد ارزیابی قرار گرفتند. همچنین در مورد تحصیلات وگذراندن دوره آموزشی دستیاردندانپزشک نیز اطلاعاتی خواسته شده بود. نمره توانایی در طیف 0 تا 20 محاسبه شد و ارتباط جنسیت و گذراندن دوره  با آزمون من ویتنی و جهت بررسی ارتباط با سن و میزان تجربه از همبستگی اسپیرمن استفاده گردید.

بیشترین فراوانی رشته تحصیلی، حسابداری بود و میانگین نمره ی کل توانایی دستیاران 6/5 ±19/1به دست آمد که طیف آن 17/7تا 20 بود. بیشترین نمره توانایی مربوط به حیطه ی هماهنگی با دندانپزشک وکمترین مربوط به حیطه ی ارتقا سلامت از طریق پیشگیری بود. میانگین نمره توانایی با سن ارتباط ضعیف اما با تجربه  ارتباط معنی داری  نداشت. میانگین نمره توانایی تنها در حیطه ی رادیوگرافی ارتباط معنا داری با گذراندن دوره و جنسیت  داشت (P=0.012).

با وجود تنوع در مدرک و رشته تحصیلی، توانایی و وضعیت انجام وظیفه در دستیاران در حد مطلوبی بود. در حیطه ی ارتقا سلامت از طریق پیشگیری، نیاز به آموزش و نظارت بر اجرای آن احساس می شود.