تاثیر بلیچینگ با هیدروژن پراکساید 35 درصد همراه با فعال کننده LED و لیزر Diode بر روی میزان ریزنشت ترمیم های کامپوزیت کلاس V: یک مطالعه آزمایشگاهی

رادیکال های آزاد اکسیژن باقیمانده از مواد بلیچینگ قبل از ترمیم کامپوزیت می توانند باعث افزایش ریزنشت در مینا و عاج شوند و از طرفی تکنیک های مختلف بلیچینگ در استفاده از منابع نوری در حال پیشرفت هستند . هدف از مطالعه حاضر مقایسه تاثیر بلیچینگ با هیدروژن پراکساید 35 درصد با فعال کننده نور LED و لیزرDiode  بر میزان ریزنشت ترمیم های کامپوزیت می باشد.

در این مطالعه آزمایشگاهی، 84 دندان پره مولر انسانی، به سه گروه تقسیم شدند: در گروه اول (12n=) پس از گذشت ده روز از اتمام بلیچینگ با هیدروژن پروکساید 35% به تنهایی، تراش حفرات کلاس V و ترمیم  کامپوزیت انجام پذیرفت. در گروه دو و سه (هر کدام 36=n)، دندان ها به ترتیب با لیزر دایود فعال کننده و LED تحت بلیچینگ قرار گرفتند.پس از آن هر یک به سه زیر گروه مساوی (12n=) تقسیم شده و پس از گذشت سه، پنج و ده روز تراش حفره و ترمیم کامپوزیت انجام پذیرفت. ریزنشت در مارژین های مینایی و عاجی با استفاده از فتوگراف های دیجیتال  بررسی شد. داده ها توسط آزمون های Friedman و Wilcoxon Signed Ranks  تحلیل شدند(0.05p<).

کمترین میزان ریزنشت در مارژین مینایی مربوط به زیرگروه ده روزه در گروه لیزر دایود (38/0±17/0) و در مارژین عاجی زیر گروه ده روزه در گروه لیزر دایود (03/1±50/0) بود. همچنین بیشترین میزان ریزنشت در گروه LED در زیرگروه سه روزه مارژین عاجی (42/0±78/2) بود. زیرگروه پنج روزه در بلیچینگ فعال شده با لیزر diode نسبت به گروه شاهد ریزنشت کمتری داشت (0.042=P).

 با توجه به نتایج به نظر می رسد بلیچینگ فعال شده با لیزر دایود با هیدروژن پراکساید 35 درصد نسبت به گروه شاهد و بلیچینگ فعال شده با LED اثر بهتری در کاهش ریزنشت با فاصله زمانی پنج تا ده روز تا ترمیم کامپوزیت دارد.