بررسی ارتباط بین شاخص توده بدنی با پوسیدگی های وسیع دندانی کودکان 5-3 ساله مهدکودک های شهر رشت، ایران

پوسیدگی دندان به عنوان شایع ترین بیماری های دوران کودکی است که می تواند باعث درد و دشواری در غذا خوردن شود. هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین شاخص توده بدنی و پوسیدگی های وسیع دندانی در در میان کودکان مهد کودک های شهر رشت، ایران می باشد.

این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بر روی 402 کودک با میانگین رنج سنی 3 تا 5 ساله که به طور تصادفی از مهد کودک های رشت انتخاب شدند، انجام شد. همه اندازه گیری ها آنتروپومتریک و معاینات دندانپزشکی هر کودک توسط یک معاینه کننده آموزش دیده انجام شد. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS  (نسخه 19) آنالیز شدند و شاخص نمره Z  تعیین شد. آزمون آماری Monte carlo جهت بررسی رابطه بین پوسیدگی دندانی و شاخص های رشدی مورد استفاده قرار گرفت. آزمون Chi-squared برای بررسی همبستگی بین پوسیدگی دندانی و سایر فاکتور ها استفاده شد و مقدار P value< 0.05 به عنوان سطح معنادار در نظر گرفته شد.

در این مطالعه 5/43درصد کودکان دچار پوسیدگی دندان بودند. بین پوسیدگی دندان  BMI به سن ، وزن به سن و وزن به قد ارتباط معنی داری وجود داشت (P=0.02, P=0.004 and P=0.017) کودکان کم وزن تجربه پوسیدگی دندان بیشتری داشتند. همچنین یک ارتباط معناداری بین پوسیدگی دندان و سطح تحصیلات والدین وجود داشت.

طبق یافته ها، کودکان کم وزن تجربه پوسیدگی دندانی بالاتری داشتند، بنابراین ممکن است بین BMI پایین و تجربه پوسیدگی در کودکان ارتباط وجود داشته باشد.