شیوع سرمی کیست هیداتیک در مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی-درمانی شهر اراک در سال 1399

کیست هیداتیک یکی از مهم ترین عفونت های مشترک بین انسان و حیوان ومشکلی بهداشتی-اقتصادی در مناطق بومی است. هدف از این مطالعه برآورد میزان شیوع سرمی آلودگی به کیست هیداتیک در شهر اراک بود.

این مطالعه توصیفی-مقطعی روی 456 نفر از مراجعه کنندگان به مراکز بهداشتی- درمانی شهر اراک در سال 1399 انجام شد. از افراد نمونه خون گرفته شد و با روش الیزا از نظر وجود آنتی بادی IgGضد اکینوکوکوس آزمایش شدند. سپس داده های حاصل از نظرآماری تجزیه وتحلیل شدند.

از 456 فرد بررسی شده 6 نفر (3/1 درصد) با فاصله اطمینان 95 درصد (3/2-3/0 درصد) آنتی بادی ضد اکینوکوکوس داشتند. میانگین سن افراد 8/58 سال و فراوانی افراد سرم مثبت در مردان 6/1 درصد و در زنان 1 درصد تعیین شد. 5 نفر (4/1 درصد) از افراد ساکن شهر و 1 نفر (1 درصد) از ساکنان روستا سرم مثبت تشخیص داده شدند. بر اساس نتایج 4/93 درصد از افراد از بیماری کیست هیداتیک آگاهی نداشتندو 5/21 درصد با سگ تماس داشتند (05/0>P). 213 نفر (7/46 درصد) فقط از آب یا آب نمک برای شست وشوی سبزیجات استفاده می کردند که تمام سرم مثبت در این گروه مشاهده شد (01/0=P).

نتایج نشان داد میزان شیوع سرمی آلودگی به کیست هیداتیک در جمعیت مطالعه شده در شهر اراک قابل توجه است و با توجه به بومی بودن کیست هیداتیک در این منطقه و همچنین به دلیل اهمیت بهداشتی آن، انجام اقدامات بهداشتی لازم به منظور کنترل و پیشگیری از این عفونت انگلی ضروری است.