اثرات تمرینات هوازی بر هم انقباضی مفصل مچ پا در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی طی راه رفتن

دیابت با نقص عملکرد و آسیب ارگان های مختلف، به ویژه اعصاب، قلب و رگ های خونی مرتبط است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثرات تمرینات هوازی بر هم انقباضی مفصل مچ پا در بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی طی راه رفتن بود.

نمونه آماری پژوهش حاضر، شامل 20 بیمار مبتلا به نوروپاتی دیابتی (با میانگین سنی: 7/3± 54/9، شاخص توده بدن: 5/4± 28/4) در گروه آزمایش و 20 بیمار مبتلا به نوروپاتی دیابتی (با میانگین سنی: 7/3± 54/1، شاخص توده بدن: 5/1± 28/5) در گروه کنترل بود که به طور در دسترس انتخاب شدند. گروه آزمایش تمرینات هوازی را به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه انجام دادند. فعالیت الکتریکی عضلات منتخب اندام تحتانی با استفاده از دستگاه الکترومایوگرافی ثبت شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازه های تکراری انجام شد.

نتایج کاهش هم انقباضی عمومی مچ پا را طی فاز پاسخ بارگیری در گروه آزمایشی طی پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون نشان داد (0/001=P). سایر مولفه های هم انقباضی جهت دار در همه فازها و هم انقباضی عمومی در فازهای دیگر هیچ گونه اختلاف معنی داری را بعد از پروتکل تمرینی نشان ندادند (0/05<P).

آسیب اعصاب محیطی بر اثر نوروپاتی دیابتی در بیماران با درجه متوسط نوروپاتی باعث الگوی غیرطبیعی هم انقباضی عضلات اندام تحتانی این افراد طی راه رفتن می شود. بنابراین کاهش هم انقباضی عمومی می تواند احتمالا منجر به کنترل صحیح اندام تحتانی شود که درنهایت منجر به کاهش احتمال آسیب و سقوط در بیماران می شود.