بررسی اثر حساس کنندگی پرتویی تولمتین در درمان رادیوتراپی بر روی سلول سرطان کلون انسانی HT-29

 رادیوتراپی یکی از روش های درمان سرطان است.اگرچه مقاومت به اشعه و ایجاد سمیت در سلول های نرمال استفاده از رادیوتراپی را در بعضی موقعیت های آناتومیکالی خاص محدود می کند، با این حال همراه با رادیوتراپی استفاده از موادی که حساسیت به اشعه را بر سلول های سرطانی افزایش داده و در عین حال سمیت سلولی بر سلول های نرمال نداشته باشند، می تواند مفید باشد.

 هدف این مطالعه بررسی اثر حساس کنندگی پرتویی تولمتین در درمان رادیوتراپی بر روی سلول سرطان کلون انسانی HT-29 بود.

در این مطالعه، سلول های سرطان کلون انسانی HT-29 در گروه های مختلف تحت تابش 4 گری اشعه ایکس و داروی تولمتین (با غلظت های 75 ، 100 و 150 میکرومولار) قرار گرفتند و با روش ارزیابی میکرونوکلیوس و شاخص تقسیم هسته ای، با یکدیگر و با گروه کنترل مقایسه شدند. اثر سیتوتوکسیسیته با شاخص تقسیم هسته ای و ژنوتوکسیسیته سلول ها با روش ارزیابی تعداد میکرونوکلیوس ها مورد بررسی قرار گرفت.

در گروه دریافت کننده اشعه ، تعداد میکرونوکلیوس ها در مقایسه با گروه کنترل به صورت معناداری افزایش پیدا کرد.در گروه دریافت کننده تولمتین با غلظت 75 و 100 میکرو مولار نیز همچنین تعداد میکرونوکلیوس ها در مقایسه با گروه کنترل افزایش یافت.در کلیه گروه های تیمار شده با تولمتین که اشعه نیز دریافت کرده اند افزایش معنی داری در تعداد میکرونوکلیوس ها مشاهده شد که این افزایش در غلظت های 100 و 150 میکرومولار محسوس تر بود. در همین حال تولمتین در غلظت های مورد مطالعه در شاخص تقسیم هسته ای تغییری ایجاد نکرد.

مطالعه حاضر نشان داد که تولمتین دارای اثر حساس کنندگی پرتوی بر سلول های سزطان کولون انسانی HT-29 است که این اثر به غلظت تولمتین وابسته است. علاوه بر آن تولمتین واجد اثر سیتوتوکسیسیته بر رده سلولی مذکور نیست.