بررسی میزان غلظت اینترلوکین 6 در بزاق زنان باردار مبتلا به پریودنتیت مزمن متوسط جنرالیزه وفاقد بیماری پریودنتال در مقایسه با زنان غیر باردار

پریودنتیت مزمن از شایعترین بیماریهای پریودنتالی است. در دوران بارداری به دلیل تغییراتی که در میزان هورمونها رخ میدهد، تغییراتی در بافت لثه ای و بیومارکرها ایجاد میشود. اینترلوکین6 از فاکتورهای پیش التهابی می باشدواز آنجایی که بارداری و پریودنتیت می توانند سبب تغییرات بیومارکرها می شود لذا در این مطالعه به ارزیابی وضعیت بارداری وپریودنتال و مقایسه تغییرات بیومارکربزاقی اینترلوکین 6 به روش ELISAدرگروه های مورد ارزیابی پرداخته شد.

این مطالعه یک مطالعه مورد شاهد بوده که شامل 80 زن بود که متشکل از 40 زن دارای پریودنتیت مزمن جنرالیزه و 40 زن فاقد بیماری پریودنتال بودند که در دوگروه باردار و غیرباردارمیزان بیومارکربزاقی اینترلوکین 6 با روش ELISAبررسی شد. برای تجزیه تحلیل داده های آماری از آزمون Kruskal-Wallis و Mann-Whitney U استفاده شد و حد معنی داری P≤0.05 در نظر گرفته شد .

بیشترین میزان غلظت بزاقی اینترلوکین 6 مربوط به زنان باردار دارای بیماری پریودنتیت مزمن جنرالیزه بود وکمترین میزان مربوط به زنان غیرباردار فاقد بیماری پریودنتال بود. میزان غلظت بزاقی اینترلوکین 6 در گروه های دارای بیماری پریودنتال با گروه های فاقد بیماری پریودنتال دارای تفاوت آماری معنی دار بود (P=0.04) .همچنین میزان غلظت بزاقی در بزاق زنان باردار دارای بیماری پریودنتال با زنان باردار و غیر باردارفاقد بیماری پریودنتال دارای تفاوت آماری معنی داری بود(P<0.05).

میزان غلظت بزاقی IL6 در گروه های دارای بیماری پریودنتال افزایش می یابد ودر زنان باردار این میزان بیشتر از زنان غیرباردار می باشد.