بهینه سازی اثرآنتی اکسیدانی عصاره اتانولی گیاه کنگر بر پایداری اکسایشی روغن سویا و مقایسه آن با آنتی اکسیدان سنتزی(BHT)

پایداری اکسیداتیو روغن ها و چربی ها تحت تاثیر عوامل مختلفی مانند اکسیژن، نور، حرارت، یون های فلزی و آنزیم ها قرار می-گیرد و در نهایت فساد اکسیداتیو رخ می دهد. کاربرد آنتی اکسیدان های سنتزی برای به تاخیر انداختن فساد اکسیداتیو، به دلیل احتمال سمیت و سرطان زایی، زیر سوال قرار گرفته است. هدف از این تحقیق، بهینه سازی اثر آنتی اکسیدانی عصاره اتانولی گیاه کنگر بر پایداری اکسایشی روغن سویا و مقایسه آن با آنتی اکسیدان سنتزی(BHT) می باشد. در این مطالعه عصاره کنگر تحت تاثیر غلظت (300-100) پی پی ام، مدت زمان(24-72) ساعت و دماهای (55-35) درجه سانتی گراد استخراج گردید. پس از انجام آزمایش های مختلف روی عصاره های حاصل بهترین شرایط استخراج برای عصاره ها با استفاده از روش سطح پاسخ تعیین و عصاره گیری در شرایط بهینه انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد. نتایج فرایند بهینه سازی نتایج حاصل از پایداری اکسایشی روغن، نشان داد؛ زمان 24ساعت و غلظت ppm 01 /100و دما 745/44درجه سانتیگراد تعیین گردید. نتایج نشان داد نمونه بهینه گیاه کنگر در پایداری روغن سویا طی مدت زمان نگهداری موثرتر از آنتی اکسیدان سنتزی (BHT) عمل نموده است که به دلیل مقادیر بالاتر ترکیبات فنولی و آنتی اکسیدان موجود در نمونه بهینه عصاره کنگر نسبت به آنتی اکسیدان سنتزی می باشد.